FYRRI  KRONÍKUBÓK

Ættartala frá Adam til Ísraels

1
¹Adam, Set, Enos. ²Kenan, Mahalalel, Jared. ³Henok, Methúsala, Lamek. ⁴Nói, Sem, Kam og Jafet.

⁵Synir Jafets voru: Gómer, Magóg, Madaí, Javan, Túbal, Mesek og Tíras.

⁶Synir Gómers: Askenas, Rífat og Tógarma.

⁷Synir Javans: Elísa, Tarsis, Kittar og Ródanítar.

⁸Synir Kams: Kús, Mísraím, Pút og Kanaan.

⁹Synir Kúss: Seba, Havíla, Sabta, Raema og Sabteka. Og synir Raema: Séba og Dedan. ¹⁰Og Kús gat Nimrod. Hann tók að gjörast voldugur á jörðinni.

¹¹Mísraím gat Lúdíta, Anamíta, Lehabíta, Naftúkíta, ¹²Patrúsíta, Kaslúkíta (þaðan eru komnir Filistar) og Kaftóríta.

¹³Kanaan gat Sídon, frumgetning sinn, og Het, ¹⁴og Jebúsíta, Amoríta, Gírgasíta, ¹⁵Hevíta, Arkíta, Síníta, ¹⁶Arvadíta, Semaríta og Hamatíta.

¹⁷Synir Sems: Elam, Assúr, Arpaksad, Lúd, Aram, Ús, Húl, Geter og Mas. ¹⁸Og Arpaksad gat Sela og Sela gat Eber. ¹⁹Og Eber fæddust tveir synir. Hét annar Peleg, því að á hans dögum greindist fólkið á jörðinni, en bróðir hans hét Joktan. ²⁰Og Joktan gat Almódad, Salef, Hasarmavet, Jara, ²¹Hadóram, Úsal, Dikla, ²²Ebal, Abímael, Séba, ²³Ófír, Havíla og Jóbab. Þessir allir voru synir Joktans.

²⁴Sem, Arpaksad, Sela, ²⁵Eber, Peleg, Reú, ²⁶Serúg, Nahor, Tara, ²⁷Abram, það er Abraham.

²⁸Synir Abrahams: Ísak og Ísmael.

²⁹Þetta er ættartal þeirra: Nebajót var frumgetinn sonur Ísmaels, þá Kedar, Adbeel, Míbsam, ³⁰Misma, Dúma, Massa, Hadad, Tema, ³¹Jetúr, Nafis og Kedma. Þessir voru synir Ísmaels.

³²Synir Ketúru, hjákonu Abrahams: Hún ól Símran, Joksan, Medan, Midían, Jísbak og Súa. Og synir Joksans voru: Séba og Dedan. ³³Og synir Midíans: Efa, Efer, Hanok, Abída og Eldaa. Allir þessir voru niðjar Ketúru.

³⁴Abraham gat Ísak. Synir Ísaks voru Esaú og Ísrael.

³⁵Synir Esaú: Elífas, Regúel, Jehús, Jaelam og Kóra. ³⁶Synir Elífas voru: Teman, Ómar, Sefí, Gaetam, Kenas, Timna og Amalek. ³⁷Synir Regúels voru: Nahat, Sera, Samma og Missa. ³⁸Og synir Seírs: Lótan, Sóbal, Síbeon, Ana, Díson, Eser og Dísan. ³⁹Og synir Lótans: Hórí og Hómam, og systir Lótans var Timna. ⁴⁰Synir Sóbals voru: Aljan, Manahat, Ebal, Sefí og Ónam. Og synir Síbeons: Aja og Ana. ⁴¹Sonur Ana: Díson. Og synir Dísons: Hamran, Esban, Jítran og Keran. ⁴²Synir Esers voru: Bílhan, Saavan og Jaakan. Synir Dísans voru: Ús og Aran.

Konungar og höfðingjar í Edóm

⁴³Þessir eru þeir konungar, sem ríktu í Edómlandi, áður en konungar ríktu yfir Ísraelsmönnum: Bela, sonur Beórs, og hét borg hans Dínhaba. ⁴⁴Og er Bela dó, tók Jóbab, sonur Sera frá Bosra, ríki eftir hann. ⁴⁵Og er Jóbab dó, tók Húsam frá Temanítalandi ríki eftir hann. ⁴⁶Og er Húsam dó, tók Hadad sonur Bedads ríki eftir hann. Hann vann sigur á Midíanítum á Móabsvöllum, og borg hans hét Avít. ⁴⁷Og er Hadad dó, tók Samla frá Masreka ríki eftir hann. ⁴⁸Og er Samla dó, tók Sál frá Rehóbót hjá Fljótinu ríki eftir hann. ⁴⁹Og er Sál dó, tók Baal Hanan, sonur Akbórs, ríki eftir hann. ⁵⁰Og er Baal Hanan dó, tók Hadad ríki eftir hann, og hét borg hans Pagí, en kona hans Mehetabeel, dóttir Madredar, dóttur Me-Sahabs. ⁵¹Og Hadad dó. Og höfðingjar Edómíta voru: höfðinginn Timna, höfðinginn Alva, höfðinginn Jetet, ⁵²höfðinginn Oholíbama, höfðinginn Ela, höfðinginn Pínon, ⁵³höfðinginn Kenas, höfðinginn Teman, höfðinginn Mibsar, ⁵⁴höfðinginn Magdíel, höfðinginn Íram. Þessir voru höfðingjar Edómíta.

Synir Ísraels

2
¹Þessir voru synir Ísraels: Rúben, Símeon, Leví og Júda, Íssakar og Sebúlon, ²Dan, Jósef og Benjamín, Naftalí, Gað og Asser.

Ættartala kynkvíslar Júda

³Synir Júda: Ger, Ónan og Sela, þrír að tölu, er dóttir Súa, kanverska konan, ól honum. En Ger, frumgetinn sonur Júda, var vondur fyrir augliti Drottins, svo að Drottinn lét hann deyja. ⁴Tamar tengdadóttir hans ól honum Peres og Sera. Synir Júda voru alls fimm.

⁵Synir Peres: Hesron og Hamúl.

⁶Synir Sera: Simrí, Etan, Heman, Kalkól og Dara - fimm alls.

⁷Synir Karmí: Akar, sá er steypti Ísrael í ógæfu með því að fara sviksamlega með hið bannfærða. ⁸Og synir Etans: Asarja. ⁹Og synir Hesrons, er fæddust honum: Jerahmeel, Ram og Kelúbaí.

¹⁰Ram gat Ammínadab, og Ammínadab gat Nahson, höfuðsmann Júdamanna. ¹¹Nahson gat Salma, Salma gat Bóas, ¹²Bóas gat Óbeð, Óbeð gat Ísaí.

¹³Ísaí gat Elíab frumgetning sinn, þá Abínadab, Símea hinn þriðja, ¹⁴Netaneel hinn fjórða, Raddaí hinn fimmta, ¹⁵Ósem hinn sjötta, Davíð hinn sjöunda. ¹⁶Og systur þeirra voru þær Serúja og Abígail, og synir Serúju voru: Abísaí, Jóab og Asahel, þrír að tölu. ¹⁷En Abígail ól Amasa, og faðir Amasa var Jeter Ísmaelíti.

¹⁸Kaleb, sonur Hesrons, gat börn við Asúbu konu sinni og við Jeríót. Þessir voru synir hennar: Jeser, Sóbab og Ardon. ¹⁹Og er Asúba andaðist, gekk Kaleb að eiga Efrat og ól hún honum Húr, ²⁰en Húr gat Úrí og Úrí gat Besaleel.

²¹Síðan gekk Hesron inn til dóttur Makírs, föður Gíleaðs, og tók hana sér fyrir konu. Var hann þá sextíu ára gamall. Hún ól honum Segúb. ²²Og Segúb gat Jaír. Hann átti tuttugu og þrjár borgir í Gíleaðlandi. ²³En Gesúrítar og Sýrlendingar tóku Jaírs-þorp frá þeim, Kenat og þorpin þar í kring, sextíu borgir alls. Allir þessir voru niðjar Makírs, föður Gíleaðs. ²⁴Og eftir andlát Hesrons í Kaleb Efrata ól Abía kona hans honum Ashúr, föður Tekóa.

²⁵Synir Jerahmeels, frumgetins sonar Hesrons: Ram, frumgetningurinn, og Búna, Óren, Ósem og Ahía. ²⁶En Jerahmeel átti aðra konu, er Atara hét. Hún var móðir Ónams.

²⁷Synir Rams, frumgetins sonar Jerahmeels: Maas, Jamín og Eker. ²⁸Og synir Ónams voru: Sammaí og Jada; og synir Sammaí: Nadab og Abísúr. ²⁹En kona Abísúrs hét Abíhaíl. Hún ól honum Akban og Mólíd. ³⁰Og synir Nadabs voru: Seled og Appaím, en Seled dó barnlaus. ³¹Og synir Appaíms: Jíseí, og synir Jíseí: Sesan, og synir Sesans: Ahelaí. ³²Og synir Jada, bróður Sammaí: Jeter og Jónatan, en Jeter dó barnlaus. ³³Og synir Jónatans voru: Pelet og Sasa. Þessir voru niðjar Jerahmeels. ³⁴Og Sesan átti enga sonu, heldur dætur einar. En Sesan átti egypskan þræl, er Jarha hét. ³⁵Og Sesan gaf Jarha þræli sínum dóttur sína fyrir konu, og hún ól honum Attaí. ³⁶Og Attaí gat Natan, Natan gat Sabat, ³⁷Sabat gat Eflal, Eflal gat Óbeð, ³⁸Óbeð gat Jehú, Jehú gat Asarja, ³⁹Asarja gat Heles, Heles gat Eleasa, ⁴⁰Eleasa gat Sísemaí, Sísemaí gat Sallúm, ⁴¹Sallúm gat Jekamja og Jekamja gat Elísama.

⁴²Synir Kalebs, bróður Jerahmeels: Mesa, frumgetinn sonur hans - hann var faðir Sífs - svo og synir Maresa, föður Hebrons.

⁴³Synir Hebrons voru: Kóra, Tappúa, Rekem og Sema. ⁴⁴Og Sema gat Raham, föður Jorkeams, og Rekem gat Sammaí. ⁴⁵En sonur Sammaí var Maon, og Maon var faðir að Bet Súr. ⁴⁶Og Efa, hjákona Kalebs, ól Haran, Mósa og Gases, en Haran gat Gases.

⁴⁷Synir Jehdaí: Regem, Jótam, Gesan, Pelet, Efa og Saaf. ⁴⁸Maaka, hjákona Kalebs, ól Seber og Tírkana. ⁴⁹Og enn ól hún Saaf, föður Madmanna, Sefa, föður Makbena og föður Gíbea, en dóttir Kalebs var Aksa. ⁵⁰Þessir voru synir Kalebs.

Synir Húrs, frumgetins sonar Efrata: Sóbal, faðir að Kirjat Jearím, ⁵¹Salma, faðir að Betlehem, Haref, faðir að Bet Gader. ⁵²Og Sóbal, faðir að Kirjat Jearím, átti fyrir sonu: Haróe, hálft Menúhót ⁵³og ættirnar frá Kirjat Jearím, svo og Jítríta, Pútíta, Súmatíta og Mísraíta. Frá þeim eru komnir Sóreatítar og Estaólítar.

⁵⁴Synir Salma: Betlehem og Netófatítar, Atarót, Bet Jóab og helmingur Manatíta, það er Sóreíta, ⁵⁵og ættir fræðimannanna, er búa í Jabes, Tíreatítar, Símeatítar og Súkatítar. Þetta eru Kínítar, er komnir eru frá Hammat, föður Rekabs ættar.

Niðjar Davíðs

3
¹Þessir eru synir Davíðs, er hann eignaðist í Hebron: Ammon, frumgetningurinn, við Akínóam frá Jesreel; annar var Daníel, við Abígail frá Karmel; ²hinn þriðji Absalon, sonur Maöku, dóttur Talmaí konungs í Gesúr; hinn fjórði Adónía, sonur Haggítar; ³hinn fimmti Sefatja, við Abítal; hinn sjötti Jitream, við Eglu, konu sinni. ⁴Sex fæddust honum í Hebron. Þar ríkti hann sjö ár og sex mánuði, en í Jerúsalem ríkti hann þrjátíu og þrjú ár.

⁵Og þessa eignaðist hann í Jerúsalem: Símea, Sóbab, Natan og Salómon - fjóra alls - við Batsúa Ammíelsdóttur, ⁶enn fremur Jíbhar, Elísama, Elífelet, ⁷Nóga, Nefeg, Jafía, ⁸Elísama, Eljada, Elífelet - níu alls.

⁹Þetta eru allir synir Davíðs, að hjákvennasonum eigi meðtöldum. En systir þeirra var Tamar.

¹⁰Sonur Salómons var Rehabeam, hans son var Abía, hans son Asa, hans son Jósafat, ¹¹hans son Jóram, hans son Ahasía, hans son Jóas, ¹²hans son Amasía, hans son Asaría, hans son Jótam, ¹³hans son Akas, hans son Hiskía, hans son Manasse, ¹⁴hans son Amón, hans son Jósía. ¹⁵Og synir Jósía voru: Jóhanan, frumgetningurinn, annar Jójakím, þriðji Sedekía, fjórði Sallúm. ¹⁶Og synir Jójakíms: Jekonja, sonur hans; hans son var Sedekía.

¹⁷Synir Jekonja, hins herleidda: Sealtíel, sonur hans, ¹⁸Malkíram, Pedaja, Seneassar, Jekamja, Hósama og Nedabja. ¹⁹Synir Pedaja voru: Serúbabel og Símeí, og synir Serúbabels: Mesúllam og Hananja. Systir þeirra var Selómít. ²⁰Og enn fremur Hasúba, Óhel, Berekía, Hasadja, Júsab Hesed - fimm alls. ²¹Synir Hananja voru: Pelatja og Jesaja, synir Refaja, synir Arnans, synir Óbadía, synir Sekanja. ²²Synir Sekanja voru: Semaja, og synir Semaja: Hattúa, Jígeal, Baría, Nearja og Safat - sex alls. ²³Synir Nearja voru: Eljóenaí, Hiskía, Asríkam - þrír alls. ²⁴En synir Eljóenaí voru: Hódavja, Eljasíb, Pelaja, Akkúb, Jóhanan, Delaja, Ananí - sjö alls.

Kynkvísl Júda

4
¹Synir Júda: Peres, Hesron, Karmí, Húr og Sóbal. ²En Reaja, sonur Sóbals, gat Jahat, Jahat gat Ahúmaí og Lahad. Þetta eru ættir Sóreatíta.

³Þessir voru synir Etams: Jesreel, Jisma, Jídbas, en systir þeirra hét Haselelpóní. ⁴Enn fremur Penúel, faðir Gedórs, og Eser, faðir Húsa. Þetta eru synir Húrs, frumburðar Efrata, föður að Betlehem.

⁵Ashúr, faðir að Tekóa, átti tvær konur, Heleu og Naeru. ⁶Og Naera ól honum Ahússam, Hefer, Temní og Ahastaríta. Þetta eru synir Naeru. ⁷Og synir Heleu voru: Seret, Jísehar og Etnam. ⁸En Kós gat Anúb, Sóbeba og ættir Aharhels, sonar Harúms. ⁹En Jaebes var fyrir bræðrum sínum, og móðir hans nefndi hann Jaebes og mælti: "Ég hefi alið hann með harmkvælum." ¹⁰Og Jaebes ákallaði Guð Ísraels og mælti: "Blessa þú mig og auk landi við mig, og verði hönd þín með mér, og bæg þú ógæfunni frá mér, svo að engin harmkvæli komi yfir mig." Og Guð veitti honum það, sem hann bað um. ¹¹En Kelúb, bróðir Súha, gat Mehír. Hann er faðir Estóns. ¹²En Estón gat Bet Rafa, Pasea og Tehinna, föður að borg Nahasar; þetta eru Rekamenn.

¹³Synir Kenas: Otníel og Seraja. Og synir Otníels: Hatat. ¹⁴En Meonotaí gat Ofra, og Seraja gat Jóab, föður að Smiðadal, því að þeir voru smiðir.

¹⁵Synir Kalebs Jefúnnesonar: Írú, Ela og Naam; synir Ela: Kenas.

¹⁶Synir Jehalelels: Síf, Sífa, Tirja og Asareel.

¹⁷Synir Esra: Jeter, Mered, Efer og Jalon. Og þessir eru synir Bitju, dóttur Faraós, er gekk að eiga Mered: Hún ól Mirjam, Sammaí og Jísba, föður Estemóa. ¹⁸En kona hans, er var frá Júda, ól Jered, föður að Gedór, og Heber, föður að Sókó, og Jekútíel, föður að Sanóa.

¹⁹Synir konu Hódía, systur Nahams: faðir Kegílu, Garmíta, Estemóa og Maakatíta.

²⁰Synir Símons: Amnon, Rinna, Ben Hanan og Tílon; og synir Jíseí: Sóhet og sonur Sóhets.

²¹Synir Sela, sonar Júda: Ger, faðir Leka, Laeda, faðir Maresa, og ættir baðmullarverkmannanna frá Bet Asbea, ²²enn fremur Jókím og mennirnir frá Kóseba, Jóas og Saraf, er unnu Móab og Jasúbí Lehem. Þetta eru fornar sögur. ²³Þeir voru leirkerasmiðir og byggðu Netaím og Gedera. Hjá konungi, við þjónustu hans, þar bjuggu þeir.

Kynkvísl Símeons

²⁴Synir Símeons: Nemúel, Jamín, Jaríb, Sera, Sál. ²⁵Hans sonur var Sallúm, hans son Mibsam, hans son Misma. ²⁶Og synir Misma voru: Hammúel, sonur hans, hans son Sakkúr, hans son Símeí.

²⁷Símeí átti sextán sonu og sex dætur, en bræður hans áttu eigi margt barna, og ætt þeirra varð eigi svo fjölmenn sem Júdamenn.

²⁸Þeir bjuggu í Beerseba, Mólada, Hasar Súal, ²⁹Bílha, Esem, Tólad, ³⁰Betúel, Harma, Siklag, ³¹Bet Markabót, Hasar Súsím, Bet Bíreí og Saaraím. Þetta voru borgir þeirra, þangað til Davíð tók ríki. ³²Og þorp þeirra voru: Etam, Ain, Rimmon, Tóken og Asan - fimm borgir, ³³og auk þess öll þau þorp, er lágu kringum borgir þessar, allt til Baal. Þetta voru bústaðir þeirra, og höfðu þeir ættartal fyrir sig.

³⁴Mesóbab, Jamlek, Jósa, sonur Amasja, ³⁵Jóel, Jehú, sonur Jósíbja, Serajasonar, Asíelssonar, ³⁶og Eljóenaí, Jaakoba, Jesóhaja, Asaja, Adíel, Jesímíel og Benaja, ³⁷Sísa, sonur Sífeí, Allonssonar, Jedajasonar, Simrísonar, Semajasonar; ³⁸þessir menn sem hér eru nafngreindir, voru höfðingjar í ættum sínum, og hafa ættir þeirra orðið mjög fjölmennar. ³⁹Og þeir fóru þaðan, er leið liggur til Gedór, allt þar til kemur austur fyrir dalinn, til þess að leita haglendis fyrir sauði sína. ⁴⁰Og þeir fundu feitt og gott haglendi, og landrými var þar mikið, og rólegt var þar og friðsamlegt, því að þeir, er áður höfðu byggt þar, voru komnir af Kam. ⁴¹Þá komu þeir, sem hér eru nafngreindir, á dögum Hiskía Júdakonungs, eyddu tjöldum þeirra og drápu Meúníta, sem þar voru, og gjöreyddu þeim allt fram á þennan dag og bjuggu þar eftir þá, því að þar var haglendi fyrir sauði þeirra. ⁴²Og af þeim Símeonsniðjum fóru fimm hundruð manns til Seírfjalla, og voru þeir Pelatja, Nearja, Refaja og Ússíel, synir Jíseí, fyrir þeim. ⁴³Drápu þeir hinar síðustu leifar Amalekíta og bjuggu þar allt fram á þennan dag.

Kynkvísl Rúbens

5
¹Synir Rúbens, frumgetnings Ísraels - því að frumgetningurinn var hann, en er hann hafði flekkað hvílu föður síns, var frumgetningsrétturinn veittur sonum Jósefs, sonar Ísraels (þó skyldu þeir eigi teljast frumgetnir í ættartölum); ²því að Júda var voldugastur bræðra sinna, og einn af niðjum hans varð höfðingi, en frumgetningsréttinn fékk Jósef - ³synir Rúbens, frumgetins sonar Ísraels, voru Hanok, Pallú, Hesron og Karmí.

⁴Synir Jóels: Semaja, sonur hans, hans son var Góg, hans son Símeí, ⁵hans son Míka, hans son Reaja, hans son Baal, ⁶hans son Beera, er Tílgat Pilneser Assýríukonungur herleiddi. Hann var höfðingi fyrir Rúbensniðjum. ⁷Og frændur hans eftir ættum þeirra, eins og þeir voru skráðir í ættartölum eftir uppruna þeirra, voru: Hinn fyrsti var Jeíel, þá Sakaría ⁸og Bela Asasson, Semasonar, Jóelssonar. Hann bjó í Aróer og allt að Nebó og Baal Meon. ⁹Og gegnt austri bjó hann allt að eyðimörkinni, er liggur í vestur frá Efratfljóti, því að þeir áttu hjarðir miklar í Gíleaðlandi. ¹⁰En á dögum Sáls áttu þeir í ófriði við Hagríta, og er Hagrítar voru fallnir fyrir þeim, settust þeir að í tjöldum þeirra, er voru með allri austurhlið Gíleaðs.

Kynkvísl Gaðs

¹¹Niðjar Gaðs bjuggu andspænis þeim í Basanlandi, allt til Salka. ¹²Var Jóel helstur þeirra, þá Safam og Jaenaí og Safat í Basan. ¹³Og frændur þeirra eftir ættum þeirra voru: Míkael, Mesúllam, Seba, Jóraí, Jaekan, Sía og Eber, sjö alls. ¹⁴Þessir eru synir Abíhaíls, Húrísonar, Jaróasonar, Gíleaðssonar, Míkaelssonar, Jesísaísonar, Jahdósonar, Bússonar. ¹⁵Var Ahí Abdíelsson, Gúnísonar, ætthöfðingi þeirra. ¹⁶Og þeir bjuggu í Gíleað, í Basan og þorpunum umhverfis, og í öllum beitilöndum Sarons, svo langt sem þau náðu. ¹⁷Þessir allir voru skráðir á dögum Jótams Júdakonungs og á dögum Jeróbóams Ísraelskonungs.

¹⁸Rúbensniðjar, Gaðsniðjar og hálf kynkvísl Manasse, þeir er hraustir menn voru, báru skjöld og sverð, bentu boga og kunnu að hernaði, fjörutíu og fjögur þúsund, sjö hundruð og sextíu herfærir menn, ¹⁹áttu í ófriði við Hagríta og við Jetúr, Nafís og Nódab. ²⁰Og þeir fengu liðveislu gegn þeim, og Hagrítar og allir bandamenn þeirra gáfust þeim á vald. Því að meðan á bardaganum stóð, höfðu þeir hrópað til Guðs um hjálp, og bænheyrði hann þá, af því að þeir treystu honum. ²¹Höfðu þeir burt með sér að herfangi hjarðir þeirra, fimmtíu þúsund úlfalda, tvö hundruð og fimmtíu þúsund sauði, tvö þúsund asna og hundrað þúsund manns. ²²Því að margir voru þeir, er voru lagðir sverði og féllu, því að ófriðurinn var háður að Guðs ráði. Bjuggu þeir þar eftir þá fram til herleiðingar.

Kynkvísl Manasse austan Jórdanar

²³Þeir, er tilheyrðu hálfri Manassekynkvísl, bjuggu í landinu frá Basan til Baal Hermon og til Seír og Hermonfjalls. Voru þeir fjölmennir, ²⁴og voru þessir ætthöfðingjar þeirra: Efer, Jíseí, Elíel, Asríel, Jeremía, Hódavja og Jahdíel. Voru þeir kappar miklir og nafnkunnir menn, höfðingjar í ættum sínum. ²⁵En er þeir sýndu ótrúmennsku Guði feðra sinna og tóku fram hjá með guðum þjóðflokka þeirra, er fyrir voru í landinu, en Guð hafði eytt fyrir þeim, ²⁶þá æsti Guð Ísraels reiði Púls Assýríukonungs og reiði Tílgat Pilnesers, Assýríukonungs, og herleiddi hann Rúbensniðja, Gaðsniðja og hálfa kynkvísl Manasse og flutti þá til Hala, Habór, Hara og Gósanfljóts, og er svo enn í dag.

Kynkvísl Leví

6
¹Synir Leví: Gersom, Kahat og Merarí. ²Og synir Kahats: Amram, Jísehar, Hebron og Ússíel. ³Og synir Amrams: Aron, Móse og Mirjam. Og synir Arons: Nadab, Abíhú, Eleasar og Ítamar. ⁴Eleasar gat Pínehas, Pínehas gat Abísúa, ⁵Abísúa gat Búkkí, Búkkí gat Ússí, ⁶Ússí gat Serahja, Serahja gat Merajót, ⁷Merajót gat Amarja, Amarja gat Ahítúb, ⁸Ahítúb gat Sadók, Sadók gat Akímaas, ⁹Akímaas gat Asarja, Asarja gat Jóhanan, ¹⁰Jóhanan gat Asarja, hann sem var prestur í musterinu, er Salómon byggði í Jerúsalem. ¹¹En Asarja gat Amarja, Amarja gat Ahítúb, ¹²Ahítúb gat Sadók, Sadók gat Sallúm, ¹³Sallúm gat Hilkía, Hilkía gat Asarja, ¹⁴Asarja gat Seraja, Seraja gat Jósadak. ¹⁵En Jósadak fór burt, þegar Drottinn lét Nebúkadnesar herleiða Júdamenn og Jerúsalembúa.

¹⁶Synir Leví: Gersom, Kahat og Merarí. ¹⁷Og þessi eru nöfn á sonum Gersoms: Libní og Símeí. ¹⁸Og synir Kahats voru: Amram, Jísehar, Hebron og Ússíel. ¹⁹Synir Merarí: Mahelí og Músí. Og þessar eru ættir Levíta eftir ættfeðrum þeirra.

²⁰Frá Gersom eru komnir: Libní, sonur hans, hans son Jahat, hans son Simma, ²¹hans son Jóa, hans son Íddó, hans son Sera, hans son Jeatraí.

²²Synir Kahats: Ammínadab, sonur hans, hans son Kóra, hans son Assír, ²³hans son Elkana, hans son Ebjasaf, hans son Assír, ²⁴hans son Tahat, hans son Úríel, hans son Ússía, hans son Sál. ²⁵Og synir Elkana: Amasaí og Ahímót, ²⁶hans sonur Elkana, hans son Sofaí, hans son Nahat, ²⁷hans son Elíab, hans son Jeróham, hans son Elkana. ²⁸Og synir Samúels voru: Jóel, frumgetningurinn, og hinn annar Abía.

²⁹Synir Merarí: Mahelí, hans son var Libní, hans son Símeí, hans son Ússa, ³⁰hans son Símea, hans son Haggía, hans son Asaja.

Musterissöngvarar

³¹Þessir eru þeir, er Davíð skipaði til söngs í húsi Drottins, er örkin hafði fundið hæli. ³²Þjónuðu þeir við sönginn fyrir dyrum samfundatjalds-búðarinnar, uns Salómon reisti musteri Drottins í Jerúsalem, og gegndu þeir þjónustu sinni eftir reglum þeim, er fyrir þá voru lagðar.

³³Þessir eru þeir, er þjónustu þessari gegndu og synir þeirra: Af sonum Kahatíta: Heman, söngvarinn, Jóelsson, Samúelssonar, ³⁴Elkanasonar, Jeróhamssonar, Elíelssonar, Tóasonar, ³⁵Súfssonar, Elkanasonar, Mahatssonar, Amasaísonar, ³⁶Elkanasonar, Jóelssonar, Asaríasonar, Sefaníasonar, ³⁷Tahatssonar, Assírssonar, Ebjasafssonar, Kórasonar, ³⁸Jíseharssonar, Kahatssonar, Levísonar, Ísraelssonar.

³⁹Bróðir hans var Asaf, er stóð honum til hægri handar, Asaf Berekíason, Símeasonar, ⁴⁰Míkaelssonar, Baasejasonar, Malkíasonar, ⁴¹Etnísonar, Serasonar, Adajasonar, ⁴²Etanssonar, Simmasonar, Simmeísonar, ⁴³Jahatssonar, Gersomssonar, Levísonar.

⁴⁴Og bræður þeirra, synir Merarí, stóðu til vinstri handar: Etan Kísíson, Abdísonar, Mallúkssonar, ⁴⁵Hasabjasonar, Amasjasonar, Hilkíasonar, ⁴⁶Amsísonar, Banísonar, Semerssonar, ⁴⁷Mahelísonar, Músísonar, Merarísonar, Levísonar.

⁴⁸Og bræður þeirra, levítarnir, voru settir yfir alla þjónustuna við musterisbústað Guðs. ⁴⁹En Aron og synir hans fórnuðu á brennifórnaraltarinu og reykelsisaltarinu og önnuðust öll störf í Hinu allrahelgasta og að friðþægja fyrir Ísrael - að öllu leyti eins og Móse, þjónn Guðs, hafði fyrirskipað.

⁵⁰Og þessir eru synir Arons: Eleasar, sonur hans, hans son Pínehas, hans son Abísúa, ⁵¹hans son Búkkí, hans son Ússí, hans son Serahja, ⁵²hans son Merajót, hans son Amaría, hans son Ahítúb, ⁵³hans son Sadók, hans son Akímaas.

Skrá um borgir levíta

⁵⁴Þetta eru bústaðir þeirra, taldir eftir tjaldbúðum í héraði þeirra: Niðjum Arons, ætt Kahatíta - því að fyrsti hluturinn hlotnaðist þeim - ⁵⁵gáfu þeir Hebron í Júdalandi og beitilandið umhverfis hana. ⁵⁶En akurland borgarinnar og þorpin, er að henni lágu, gáfu þeir Kaleb Jefúnnesyni. ⁵⁷En sonum Arons gáfu þeir griðastaðinn Hebron, enn fremur Líbna og beitilandið, er að henni lá, Jattír og Estamóa og beitilandið, er að henni lá, ⁵⁸Hólon og beitilandið, er að henni lá, Debír og beitilandið, er að henni lá, ⁵⁹Asan og beitilandið, er að henni lá, og Bet Semes og beitilandið, er að henni lá. ⁶⁰Og frá Benjamínsættkvísl: Geba og beitilandið, er að henni lá, Allemet og beitilandið, er að henni lá, og Anatót og beitilandið, er að henni lá. Alls voru borgir þeirra þrettán, og beitilöndin, er að þeim lágu.

⁶¹Aðrir synir Kahats fengu tíu borgir eftir hlutkesti frá ættum Efraímskynkvíslar og Danskynkvíslar og frá hálfri Manassekynkvísl. ⁶²En synir Gersoms fengu þrettán borgir eftir ættum þeirra frá Íssakarskynkvísl, Asserskynkvísl, Naftalíkynkvísl og frá Manassekynkvísl í Basan. ⁶³Synir Merarí fengu eftir hlutkesti tólf borgir eftir ættum þeirra, frá Rúbenskynkvísl, Gaðskynkvísl og frá Sebúlonskynkvísl.

⁶⁴Þannig gáfu Ísraelsmenn levítum borgirnar og beitilöndin, er að þeim lágu, ⁶⁵og þeir gáfu eftir hlutkesti frá kynkvísl Júdasona, frá kynkvísl Símeonssona og frá kynkvísl Benjamínssona þessar borgir, sem þeir nafngreindu.

⁶⁶Og að því er snertir ættir þeirra Kahatssona, þá fengu þeir borgir þær, er þeim hlotnuðust, frá Efraímskynkvísl. ⁶⁷Og þeir gáfu þeim griðastaðinn Síkem og beitilandið, er að henni lá, á Efraímfjöllum, enn fremur Geser og beitilandið, er að henni lá, ⁶⁸Jokmeam og beitilandið, er að henni lá, Bet Hóron og beitilandið, er að henni lá, ⁶⁹Ajalon og beitilandið, er að henni lá, og Gat Rimmon og beitilandið, er að henni lá. ⁷⁰Og frá hálfri Manassekynkvísl: Aner og beitilandið, er að henni lá, og Jíbleam og beitilandið, er að henni lá - fyrir ættir hinna Kahatssona.

⁷¹Synir Gersoms fengu frá ætt hálfrar Manassekynkvíslar: Gólan í Basan og beitilandið, er að henni lá, og Astarót og beitilandið, er að henni lá. ⁷²Og frá Íssakarskynkvísl: Kedes og beitilandið, er að henni lá, Dabrat og beitilandið, er að henni lá, ⁷³Ramót og beitilandið, er að henni lá, og Anem og beitilandið, er að henni lá. ⁷⁴Og frá Asserskynkvísl: Masal og beitilandið, er að henni lá, Abdón og beitilandið, er að henni lá, ⁷⁵Húkok og beitilandið, er að henni lá, og Rehób og beitilandið, er að henni lá. ⁷⁶Og frá Naftalíkynkvísl: Kedes í Galíl og beitilandið, er að henni lá, Hammót og beitilandið, er að henni lá, og Kirjataím og beitilandið, er að henni lá.

⁷⁷Þeir synir Merarí, er enn voru eftir, fengu frá Sebúlonskynkvísl: Rimmónó og beitilandið, er að henni lá, og Tabór og beitilandið, er að henni lá. ⁷⁸Og hinumegin Jórdanar, gegnt Jeríkó, fyrir austan Jórdan, fengu þeir frá Rúbenskynkvísl: Beser í eyðimörkinni og beitilandið, er að henni lá, Jahsa og beitilandið, er að henni lá, ⁷⁹Kedemót og beitilandið, er að henni lá, og Mefaat og beitilandið, er að henni lá. ⁸⁰Og frá Gaðskynkvísl: Ramót í Gíleað og beitilandið, er að henni lá, Mahanaím og beitilandið, er að henni lá, ⁸¹Hesbon og beitilandið, er að henni lá, og Jaser og beitilandið, er að henni lá.

Kynkvísl Íssakars

7
¹Synir Íssakars: Tóla, Púa, Jasúb og Simron - fjórir alls. ²Synir Tóla: Ússí, Refaja, Jeríel, Jahemaí, Jíbsam og Samúel. Voru þeir höfðingjar í ættum sínum í Tóla, kappar miklir í ættum sínum; voru þeir á dögum Davíðs tuttugu og tvö þúsund og sex hundruð að tölu. ³Synir Ússí voru: Jísrahja; synir Jísrahja: Míkael, Óbadía, Jóel, Jissía, alls fimm ætthöfðingjar. ⁴Og til þeirra töldust eftir ættum þeirra, eftir frændliði þeirra, hermannasveitir, þrjátíu og sex þúsund manns, því að þeir áttu margar konur og börn. ⁵Og frændur þeirra, allar ættir Íssakars, voru kappar miklir. Töldust þeir alls vera áttatíu og sjö þúsundir.

Kynkvíslir Benjamíns og Naftalí

⁶Synir Benjamíns: Bela, Beker, Jedíael - þrír alls. ⁷Og synir Bela: Esbón, Ússí, Ússíel, Jerímót og Írí, fimm alls. Voru þeir ætthöfðingjar og kappar miklir, og töldust þeir að vera tuttugu og tvö þúsund þrjátíu og fjórir. ⁸Og synir Bekers: Semíra, Jóas, Elíeser, Eljóenaí, Omrí, Jeremót, Abía, Anatót og Alemet. Allir þessir voru synir Bekers. ⁹Og þeir töldust eftir ættum sínum, ætthöfðingjum sínum, er voru kappar miklir, tuttugu þúsund og tvö hundruð. ¹⁰Og synir Jedíaels: Bílhan; og synir Bílhans: Jeús, Benjamín, Ehúð, Kenaana, Setan, Tarsis og Ahísahar. ¹¹Allir þessir voru synir Jedíaels, ætthöfðingjar, kappar miklir, seytján þúsund og tvö hundruð vígra manna.

¹²Súppím og Húppím voru synir Írs, en Húsím sonur Akers.

¹³Synir Naftalí: Jahsíel, Gúní, Jeser og Sallúm, synir Bílu.

Kynkvísl Manasse

¹⁴Synir Manasse: Asríel, er kona hans ól. Hin sýrlenska hjákona hans ól Makír, föður Gíleaðs. ¹⁵Og Makír tók konu handa Húppím og Súppím, en systir hans hét Maaka. Hinn annar hét Selófhað, og Selófhað átti dætur. ¹⁶Og Maaka, kona Makírs, ól son og nefndi hann Peres. En bróðir hans hét Seres, og synir hans voru Úlam og Rekem. ¹⁷Og synir Úlams: Bedan. Þessir eru synir Gíleaðs Makírssonar, Manassesonar. ¹⁸En Hammóleket systir hans ól Íshód, Abíeser og Mahela. ¹⁹Og synir Semída voru: Ahjan, Sekem, Líkhí og Aníam.

Kynkvísl Efraíms

²⁰Synir Efraíms: Sútela, hans son var Bered, hans son Tahat, hans son Eleada, hans son Tahat, ²¹hans son Sóbad, hans son Sútela, Eser og Elead, en Gat-menn, þeir er fæddir voru í landinu, drápu þá, er þeir fóru til þess að ræna hjörðum þeirra. ²²Þá harmaði Efraím faðir þeirra lengi, og bræður hans komu til þess að hugga hann. ²³Og hann gekk inn til konu sinnar, og hún varð þunguð og ól son, og hann nefndi hann Bería, því að ógæfu hafði að borið í húsi hans. ²⁴En dóttir hans var Seera. Hún byggði neðri og efri Bet Hóron og Ússen Seera. ²⁵Og sonur hans var Refa og Resef. Hans son var Tela, hans son Tahan, ²⁶hans son Laedan, hans son Ammíhúd, hans son Elísama, ²⁷hans son Nún, hans son Jósúa.

²⁸Óðal þeirra og bústaðir voru: Betel og þorpin umhverfis, austur að Naaran og vestur að Geser og þorpunum umhverfis, enn fremur Síkem og þorpin umhverfis til Aja og þorpanna umhverfis. ²⁹Og í höndum Manassesona voru: Bet Sean og þorpin umhverfis, Taana og þorpin umhverfis, Megiddó og þorpin umhverfis, Dór og þorpin umhverfis. Þar bjuggu synir Jósefs, sonar Ísraels.

Kynkvísl Assers

³⁰Synir Assers: Jímna, Jísva, Jísví og Bería, og systir þeirra var Seera. ³¹Og synir Bería: Heber og Malkíel. Hann er faðir Birsaíts. ³²En Heber gat Jaflet, Semer, Hótam og Súu, systur þeirra. ³³Og synir Jaflets: Pasak, Bímehal og Asvat. Þessir voru synir Jaflets. ³⁴Og synir Semers: Ahí, Róhga, Húbba og Aram. ³⁵Og synir Helems, bróður hans: Sófa, Jímna, Seles og Amal. ³⁶Synir Sófa voru: Súa, Harnefer, Súal, Berí, Jímra, ³⁷Beser, Hód, Samma, Silsa, Jítran og Beera. ³⁸Og synir Jeters: Jefúnne, Pispa og Ara. ³⁹Og synir Úlla: Ara, Hanníel og Risja. ⁴⁰Allir þessir voru synir Assers, ætthöfðingjar, frábærir kappar, höfðingjar meðal þjóðhöfðingja. Töldust þeir, er skráðir voru til herþjónustu, tuttugu og sex þúsundir manns.

Önnur ættartala Benjamíns kynkvíslar

8
¹Benjamín gat Bela, frumgetning sinn, annan Asbel, þriðja Ahra, ²fjórða Nóha, fimmta Rafa. ³Og Bela átti að sonum: Addar, Gera, Abíhúd, ⁴Abísúa, Naaman, Ahóa, ⁵Gera, Sefúfan og Húram.

⁶Þessir voru synir Ehúðs - þessir voru ætthöfðingjar Gebabúa, og þeir herleiddu þá til Manahat, ⁷og Naaman, Ahía og Gera, hann herleiddi þá - hann gat Ússa og Ahíhúd.

⁸Saharaím gat í Móabslandi, er hann hafði rekið þær frá sér, Húsím og Baöru konur sínar - ⁹þá gat hann við Hódes konu sinni: Jóbab, Síbja, Mesa, Malkam, ¹⁰Jeús, Sokja og Mirma. Þessir voru synir hans, ætthöfðingjar. ¹¹Og við Húsím gat hann Abítúb og Elpaal. ¹²Og synir Elpaals voru: Eber, Míseam og Semer. Hann byggði Ónó og Lód og þorpin umhverfis.

¹³Bería og Sema - þeir voru ætthöfðingjar Ajalonbúa, þeir ráku burt íbúana í Gat - ¹⁴og Elpaal bróðir hans og Sasak og Jeremót.

¹⁵Sebadja, Arad, Eder, ¹⁶Míkael, Jispa og Jóha voru synir Bería.

¹⁷Sebadja, Mesúllam, Hiskí, Heber, ¹⁸Jísmeraí, Jíslía og Jóbab voru synir Elpaals.

¹⁹Jakím, Síkrí, Sabdí, ²⁰Elíenaí, Silletaí, Elíel, ²¹Adaja, Beraja og Simrat voru synir Símeí.

²²Jíspan, Eber, Elíel, ²³Abdón, Síkrí, Hanan, ²⁴Hananja, Elam, Antótía, ²⁵Jífdeja og Penúel voru synir Sasaks.

²⁶Samseraí, Seharja, Atalja, ²⁷Jaaresja, Elía og Síkrí voru synir Jeróhams.

²⁸Þessir voru ætthöfðingjar í ættum sínum, höfðingjar. Þeir bjuggu í Jerúsalem.

²⁹Í Gíbeon bjuggu: Jegúel, faðir að Gíbeon, og kona hans hét Maaka. ³⁰Frumgetinn sonur hans var Abdón, þá Súr, Kís, Baal, Ner, Nadab, ³¹Gedór, Ahjó og Seker. ³²En Míklót gat Símea. Einnig þeir bjuggu andspænis bræðrum sínum, hjá bræðrum sínum í Jerúsalem.

Niðjar Sáls konungs

³³Ner gat Kís, og Kís gat Sál, og Sál gat Jónatan, Malkísúa, Abínadab og Esbaal. ³⁴Og sonur Jónatans var Meríbaal, og Meríbaal gat Míka, ³⁵og synir Míka voru: Píton, Melek, Tarea og Akas. ³⁶En Akas gat Jóadda, Jóadda gat Alemet, Asmavet og Simrí. Simrí gat Mósa, ³⁷Mósa gat Bínea, hans son var Rafa, hans son Eleasa, hans son Asel. ³⁸En Asel átti sex sonu. Þeir hétu: Asríkam, Bokrú, Ísmael, Searja, Óbadía og Hanan. Allir þessir voru synir Asels.

³⁹Synir Eseks bróður hans voru: Úlam, frumgetningurinn, annar Jeús, þriðji Elífelet. ⁴⁰Og synir Úlams voru kappar miklir, bogmenn góðir og áttu marga sonu og sonasonu, hundrað og fimmtíu alls. Allir þessir heyra til Benjamínssona.

Skrá um Jerúsalembúa

9
¹Allir Ísraelsmenn voru skráðir í ættartölur. Eru þeir ritaðir í bók Ísraelskonunga. Og Júdamenn voru herleiddir til Babel sakir ótrúmennsku þeirra. ²En hinir fyrri íbúar, er voru í landeign þeirra og borgum, voru Ísraelsmenn, prestarnir, levítarnir og musterisþjónarnir.

³Og í Jerúsalem bjuggu menn af Júdasonum, Benjamínssonum, Efraímssonum og Manassesonum: ⁴Útaí Ammíhúdsson, Omrísonar, Imrísonar, Banísonar, er var af niðjum Peres, sonar Júda. ⁵Og af Sílónítum: Asaja, frumgetningurinn og synir hans. ⁶Og af niðjum Sera: Jegúel. Og bræður þeirra voru sex hundruð og níutíu alls.

⁷Af Benjamínítum: Sallúm Mesúllamsson, Hódavjasonar, Hassenúasonar, ⁸enn fremur Jíbneja Jeróhamsson, Ela Ússíson, Míkrísonar, Mésúllam Sefatjason, Regúelssonar, Jíbnejasonar, ⁹og bræður þeirra eftir ættum þeirra, níu hundruð fimmtíu og sex alls. Allir þessir menn voru ætthöfðingjar í ættum sínum.

¹⁰Af prestunum: Jedaja, Jójaríb, Jakín ¹¹og Asarja Hilkíason, Mesúllamssonar, Sadókssonar, Merajótssonar, Ahítúbssonar, höfuðsmaður yfir musteri Guðs. ¹²Enn fremur Adaja Jeróhamsson, Pashúrssonar, Malkíasonar, og Maesí Adíelsson, Jahserasonar, Mesúllamssonar, Mesillemítssonar, Immerssonar. ¹³Og bræður þeirra, ætthöfðingjar, voru alls eitt þúsund, sjö hundruð og sextíu, dugandi menn til þess að gegna þjónustu við musteri Guðs.

¹⁴Af levítunum: Semaja Hassúbsson, Asríkamssonar, Hasabjasonar, af Meraríniðjum. ¹⁵Enn fremur Bakbakkar, Heres, Galal, Mattanja Míkason, Síkrísonar, Asafssonar, ¹⁶og Óbadía Semajason, Galalssonar, Jedútúnssonar og Berekía Asason, Elkanasonar, er bjó í þorpum Netófatíta.

¹⁷Hliðverðirnir: Sallúm, Akkúb, Talmon og Ahíman og bræður þeirra. Var Sallúm æðstur, ¹⁸og gætir hann enn konungshliðsins gegnt austri. Þetta eru hliðverðirnir í hópi levíta. ¹⁹En Sallúm Kóreson, Ebjasafssonar, Kórasonar, og bræður hans, er voru af ætt hans, Kóraítarnir, höfðu þjónustu á hendi, þar sem þeir gættu þröskulda tjaldsins. Höfðu feður þeirra gætt dyranna í herbúðum Drottins, ²⁰og var Pínehas Eleasarsson forðum höfðingi þeirra. Drottinn sé með honum! ²¹En Sakaría Meselemjason gætti dyra samfundatjalds-búðarinnar. ²²Alls voru þessir, er teknir voru til þess að vera dyraverðir, tvö hundruð og tólf. Voru þeir skráðir í ættartölur í þorpum sínum - höfðu þeir Davíð og Samúel, sjáandinn, skipað þá í embætti þeirra -, ²³voru þeir og synir þeirra við hliðin á húsi Drottins, tjaldbúðinni, til þess að gæta þeirra. ²⁴Stóðu hliðverðirnir gegnt hinum fjórum áttum, gegnt austri, vestri, norðri og suðri. ²⁵En bræður þeirra, er bjuggu í þorpum sínum, áttu að koma inn við og við, sjö daga í senn, til þess að aðstoða þá, ²⁶því að þeir, fjórir yfirhliðverðirnir, höfðu stöðugt starf á hendi. Þetta eru levítarnir.

Þeir höfðu og umsjón með herbergjum og fjársjóðum Guðs húss, ²⁷og héldu til um nætur umhverfis musteri Guðs, því að þeir áttu að halda vörð, og á hverjum morgni áttu þeir að ljúka upp. ²⁸Og nokkrir þeirra áttu að sjá um þjónustuáhöldin. Skyldu þeir telja þau, er þeir báru þau út og inn. ²⁹Og nokkrir skyldu sjá um áhöldin, og það öll hin helgu áhöld, og hveitimjölið, vínið og olíuna, reykelsið og kryddjurtirnar, ³⁰og nokkrir af sonum prestanna skyldu gjöra smyrsl af kryddjurtunum, ³¹en Mattitja, einum af levítum, frumgetningi Sallúms Kóraíta, var falinn pönnubaksturinn. ³²Og nokkrir af Kahatítum, bræðrum þeirra, skyldu sjá um raðsettu brauðin og leggja þau fram á hverjum hvíldardegi.

³³Söngvararnir, ætthöfðingjar levíta, búa í herbergjunum, lausir við önnur störf, því að þeir hafa starfs að gæta dag og nótt. ³⁴Þessir eru ætthöfðingjar levíta eftir ættum þeirra, höfðingjar. Þeir bjuggu í Jerúsalem.

Ætt Sáls konungs

³⁵Í Gíbeon bjuggu: Jeíel, faðir að Gíbeon, og kona hans hét Maaka. ³⁶Og frumgetinn sonur hans var Abdón, þá Súr, Kís, Baal, Ner, Nadab, ³⁷Gedór, Ahjó, Sakaría og Miklót. ³⁸En Miklót gat Símeam. Einnig þeir bjuggu andspænis bræðrum sínum, hjá bræðrum sínum í Jerúsalem.

³⁹Ner gat Kís og Kís gat Sál, og Sál gat Jónatan, Malkísúa, Abínadab og Esbaal. ⁴⁰Og sonur Jónatans var Meríbaal, og Meríbaal gat Míka. ⁴¹Og synir Míka voru: Píton, Melek, Tahrea og Akas. ⁴²En Akas gat Jaera, Jaera gat Alemet, Asmavet og Simrí, en Simrí gat Mósa, ⁴³Mósa gat Bínea. Hans son var Refaja, hans son Eleasa, hans son Asel. ⁴⁴En Asel átti sex sonu. Þeir hétu: Asríkam, Bokrú, Ísmael, Searja, Óbadía, Hanan. Þessir eru synir Asels.

Dauði Sáls

10
¹Filistar höfðu lagt til orustu við Ísrael. Höfðu Ísraelsmenn flúið fyrir Filistum, og lágu margir fallnir á Gilbóafjalli. ²Og Filistar eltu Sál og sonu hans og felldu Jónatan, Abínadab og Malkísúa, sonu Sáls. ³Var nú gjörð hörð atlaga að Sál, og höfðu bogmenn komið auga á hann. Varð hann þá hræddur við bogmennina. ⁴Þá sagði Sál við skjaldsvein sinn: "Bregð þú sverði þínu og legg mig í gegn með því, svo að óumskornir menn þessir komi ekki og fari háðulega með mig." En skjaldsveinninn vildi ekki gjöra það, því að hann var mjög hræddur. Þá tók Sál sverðið og lét fallast á það. ⁵Og er skjaldsveinninn sá, að Sál var dauður, þá lét hann og fallast á sverð sitt og dó. ⁶Þannig létu þeir líf sitt, Sál, synir hans þrír og allir ættmenn hans. Létu þeir lífið saman.

⁷Þegar allir Ísraelsmenn þeir er á sléttlendinu bjuggu, sáu, að Ísraelsmenn voru flúnir, og Sál og synir hans fallnir, þá yfirgáfu þeir borgir sínar og lögðu á flótta. Og Filistar komu og settust að í þeim.

⁸Daginn eftir komu Filistar að ræna valinn. Fundu þeir þá Sál og sonu hans þrjá fallna á Gilbóafjalli. ⁹Flettu þeir hann klæðum og tóku höfuð hans og herklæði og gjörðu sendimenn um allt Filistaland til þess að flytja skurðgoðum sínum og lýðnum gleðitíðindin. ¹⁰Og þeir lögðu vopn hans í hof guðs síns, en hauskúpu hans festu þeir upp í hofi Dagóns.

¹¹Þegar allir þeir, er bjuggu í Jabes í Gíleað, fréttu allt það, er Filistar höfðu gjört við Sál, ¹²þá tóku sig til allir vopnfærir menn, tóku lík Sáls og lík sona hans og fluttu þau til Jabes. Síðan jörðuðu þeir bein þeirra undir eikinni í Jabes og föstuðu í sjö daga.

¹³Þannig lét Sál líf sitt sakir ótrúmennsku sinnar við Drottin, sakir þess að hann eigi varðveitti boð Drottins, og einnig sakir þess, að hann hafði gengið til frétta við vofu, ¹⁴en við Drottin hafði hann eigi gengið til frétta. Hann lét hann þess vegna deyja, en konungdóminn hverfa undir Davíð Ísaíson.

Ísraelsmenn taka Davíð til konungs

11
¹Þá söfnuðust allir Ísraelsmenn til Davíðs í Hebron og sögðu: "Sjá, vér erum hold þitt og bein! ²Þegar um langa hríð, meðan Sál var konungur, hefir þú verið fyrir Ísrael, bæði þegar hann lagði af stað í stríð og þegar hann kom heim. Auk þess hefir Drottinn, Guð þinn, við þig sagt: ,Þú skalt vera hirðir þjóðar minnar Ísraels, og þú skalt vera höfðingi yfir þjóð minni Ísrael!'"

³Þá komu allir öldungar Ísraels til konungsins í Hebron, og Davíð gjörði við þá sáttmála í Hebron, frammi fyrir augliti Drottins, og þeir smurðu Davíð til konungs yfir Ísrael eftir orði Drottins fyrir munn Samúels.

Davíð tekur Jerúsalem

⁴Og Davíð og allur Ísrael fór til Jerúsalem, það er Jebús, og þar voru Jebúsítar landsbúar. ⁵Þá sögðu Jebúsbúar við Davíð: "Þú munt eigi komast hér inn!" En Davíð tók vígið Síon, það er Davíðsborg. ⁶Þá mælti Davíð: "Hver sá, er fyrstur vinnur sigur á Jebúsítum, skal verða höfuðsmaður og herforingi!" Gekk þá fyrstur upp Jóab Serújuson og varð höfuðsmaður.

⁷Því næst settist Davíð að í víginu, fyrir því nefndu menn það Davíðsborg. ⁸Og hann víggirti borgina allt í kring, frá Milló og alla leið umhverfis, en aðra hluta borgarinnar hressti Jóab við.

⁹Og Davíð efldist meir og meir, og Drottinn allsherjar var með honum.

Skrá um hermenn Davíðs

¹⁰Þessir eru helstir kappar Davíðs, er öfluglega studdu hann til konungstignar, ásamt öllum Ísrael, til þess að gjöra hann að konungi samkvæmt boði Drottins til Ísraels. ¹¹Og þetta er talan á köppum Davíðs: Jasóbeam Hakmóníson, höfðingi þeirra þriggja. Hann veifaði spjóti sínu yfir þrjú hundruð vegnum í einu.

¹²Honum næstur er Eleasar Dódóson, Ahóhíti. Hann var meðal kappanna þriggja. ¹³Hann var með Davíð í Pas Dammím, en Filistar höfðu safnast þar saman til orustu. En þar var akurspilda, alsprottin byggi. En er fólkið flýði fyrir Filistum, ¹⁴námu þeir staðar í spildunni miðri, náðu henni og unnu sigur á Filistum. Veitti Drottinn þannig mikinn sigur.

¹⁵Einu sinni fóru þrír af höfðingjunum þrjátíu til Davíðs í hamrinum, í Adúllamvíginu, en her Filista lá í herbúðum í Refaímdal. ¹⁶Þá var Davíð í víginu, en varðsveit Filista var þá í Betlehem. ¹⁷Þá þyrsti Davíð og sagði: "Hver vill sækja mér vatn í brunninn í Betlehem, sem er þar við hliðið?" ¹⁸Þá brutust þeir þrír gegnum herbúðir Filista, jusu vatn úr brunninum í Betlehem, sem er þar við hliðið, tóku það og færðu Davíð. En Davíð vildi ekki drekka það, heldur dreypti því Drottni til handa ¹⁹og mælti: "Guð minn láti það vera fjarri mér að gjöra slíkt. Ætti ég að drekka blóð þessara manna, er hættu lífi sínu, því að með því að hætta lífi sínu sóttu þeir það." Og hann vildi ekki drekka það.

Þetta gjörðu kapparnir þrír.

²⁰Abísaí, bróðir Jóabs, var fyrir þeim þrjátíu. Hann veifaði spjóti sínu yfir þrjú hundruð vegnum og var frægur meðal þeirra þrjátíu. ²¹Af þeim þrjátíu var hann í heiðri hafður og var foringi þeirra, en til jafns við þá þrjá komst hann ekki.

²²Benaja Jójadason, hraustmenni, frægur fyrir afreksverk sín, var frá Kabseel. Hann drap báða sonu Aríels frá Móab. Hann sté ofan í brunn og drap þar ljón einn dag, er snjóað hafði. ²³Hann drap og egypskan mann tröllaukinn, fimm álna háan. Egyptinn hafði spjót í hendi, digurt sem vefjarrif, en hann fór á móti honum með staf, reif spjótið úr hendi Egyptans og drap hann með hans eigin spjóti. ²⁴Þetta gjörði Benaja Jójadason. Hann var frægur meðal kappanna þrjátíu. ²⁵Af þeim þrjátíu var hann í heiðri hafður, en til jafns við þá þrjá komst hann ekki. Davíð setti hann yfir lífvörð sinn.

²⁶Og hraustu kapparnir voru: Asahel, bróðir Jóabs, Elhanan Dódóson frá Betlehem, ²⁷Sammót frá Harór, Heles frá Palon, ²⁸Íra Íkkesson frá Tekóa, Abíeser frá Anatót, ²⁹Sibbekaí frá Húsa, Ílaí frá Ahó, ³⁰Maharaí frá Netófa, Heled Baanason frá Netófa, ³¹Íttaí Ríbaíson frá Gíbeu í Benjamíns ættkvísl, Benaja frá Píraton, ³²Húraí frá Nahale Gaas, Abíel frá Araba, ³³Asmavet frá Bahúrím, Eljahba frá Saalbón, ³⁴Hasem frá Gíson, Jónatan Sageson frá Harar, ³⁵Ahíam Sakarsson frá Harar, Elífal Úrsson, ³⁶Hefer frá Mekera, Ahía frá Palon, ³⁷Hesró frá Karmel, Naaraí Esbaíson, ³⁸Jóel, bróðir Natans, Míbhar Hagríson, ³⁹Selek Ammóníti, Nahraí frá Beerót, skjaldsveinn Jóabs Serújusonar, ⁴⁰Íra frá Jattír, Gareb frá Jattír, ⁴¹Úría Hetíti, Sabad Ahlaíson, ⁴²Adína Sísason, niðji Rúbens, höfðingi Rúbensniðja, og þrjátíu manns með honum, ⁴³Hanan Maakason og Jósafat frá Meten, ⁴⁴Ússía frá Astera, Sama og Jeíel Hótamssynir frá Aróer, ⁴⁵Jedíael Simríson og Jóha Tísíti, bróðir hans, ⁴⁶Elíel frá Mahanaím og Jeríbaí og Jósavja Elnaamssynir og Jítma Móabíti, ⁴⁷Elíel, Óbeð og Jaasíel frá Mesóbaja.

Stríðsmenn Davíðs í Siklag

12
¹Þessir eru þeir, er komu til Davíðs í Siklag, er hann var landflótta fyrir Sál Kíssyni. Voru og þeir meðal kappanna, er veittu honum vígsgengi. ²Höfðu þeir boga að vopni og voru leiknir að slöngva steinum með hægri og vinstri hendi og að skjóta örvum af boga:

Af frændum Sáls, af Benjamínítum: ³Ahíeser höfuðsmaður og Jóas, Hassemaasynir frá Gíbeu, Jesíel og Pelet Asmavetssynir, Beraka og Jehú frá Anatót, ⁴Jismaja frá Gíbeon, kappi meðal þeirra þrjátíu og foringi þeirra þrjátíu, Jeremía, Jehasíel, Jóhanan og Jósabad frá Gedera, ⁵Elúsaí, Jerímót, Bealja, Semarja og Sefatja frá Haríf, ⁶Elkana, Jissía, Asareel, Jóeser og Jasóbeam Kóraítar, ⁷Jóela og Sebadja Jeróhamssynir frá Gedór.

⁸Af Gaðítum gengu kappar miklir, hermenn, búnir til bardaga, er skjöld báru og spjót, í lið með Davíð í fjallvíginu í eyðimörkinni. Voru þeir ásýndum sem ljón og fráir sem skógargeitur á fjöllum. ⁹Var Eser höfðingi þeirra, annar var Óbadía, þriðji Elíab, ¹⁰fjórði Mismanna, fimmti Jeremía, ¹¹sjötti Attaí, sjöundi Elíel, ¹²áttundi Jóhanan, níundi Elsabad, ¹³tíundi Jeremía, ellefti Makbannaí. ¹⁴Þessir voru af niðjum Gaðs, og voru þeir hershöfðingjar. Var hinn minnsti þeirra einn saman hundrað manna maki, en hinn mesti þúsund. ¹⁵Þessir voru þeir, er fóru yfir Jórdan í fyrsta mánuðinum, er hún flóði yfir alla bakka, og stökktu burt öllum dalbyggjum til austurs og vesturs.

¹⁶En nokkrir af Benjamíns- og Júdaniðjum komu til Davíðs í fjallvígið. ¹⁷Gekk Davíð þá út til þeirra, tók til máls og sagði við þá: "Ef þér komið til mín með friði til þess að veita mér lið, þá vil ég fúslega gjöra bandalag við yður, en ef þér komið til að svíkja mig í hendur óvinum mínum, þótt ég hafi ekkert illt aðhafst, þá sjái Guð feðra vorra það og hegni." ¹⁸Þá kom andi yfir Amasaí, höfðingja fyrir hinum þrjátíu, og mælti hann:

"Þínir erum vér, Davíð, og með þér, þú Ísaísonur.

Heill, heill sé þér, og heill liðsmönnum þínum, því að Guð þinn hjálpar þér."

Tók þá Davíð við þeim og gjörði þá að foringjum fyrir sveit sinni.

¹⁹Af Manasse gengu í lið með Davíð, þá er hann fór með Filistum til bardaga við Sál - þó liðsinntu þeir þeim ekki, því að höfðingjar Filista réðu ráðum sínum, sendu hann burt og sögðu: "Hann kynni að ganga í lið með Sál, herra sínum, og gæti það orðið vor bani" - ²⁰þegar hann kom til Siklag, þá gengu í lið með honum af Manasse: Adna, Jósabad, Jedíael, Míkael, Jósabad, Elíhú og Silletaí, þúsundhöfðingjar Manasse. ²¹Veittu þessir Davíð lið gegn ræningjaflokkum, því að allir voru þeir kappar miklir, og urðu þeir foringjar í hernum. ²²Því að dag frá degi komu menn til liðs við Davíð, uns herinn var mikill orðinn sem guðsher.

Stríðsmenn Davíðs í Hebron

²³Þetta er manntal á höfðingjum þeirra hertygjaðra manna, er komu til Davíðs í Hebron til þess að fá honum í hendur konungdóm Sáls eftir boði Drottins:

²⁴Júdamenn, er skjöld báru og spjót, voru 6.800 herbúinna manna. ²⁵Af Símeonsniðjum 7.100 hraustir hermenn. ²⁶Af Levíniðjum: 4.600 ²⁷og auk þess Jójada, höfðingi Aronsættar, og 3.700 manns með honum. ²⁸Og Sadók, ungur maður, hinn mesti kappi. Voru 22 herforingjar í ætt hans. ²⁹Af Benjamínsniðjum, frændum Sáls, voru 3.000, en allt til þessa héldu flestir þeirra trúnað við ætt Sáls. ³⁰Af Efraímsniðjum 20.800 nafnkunnra manna í ættum sínum. ³¹Af hálfri Manassekynkvísl 18.000 manna, er nafngreindir voru til þess að fara og taka Davíð til konungs. ³²Af Íssakarsniðjum, er báru skyn á tíðir og tíma, svo að þeir vissu, hvað Ísrael skyldi hafast að, 200 höfðingjar, og lutu allir frændur þeirra boði þeirra. ³³Af Sebúlon gengu í herinn 50.000 vígra manna, er höfðu alls konar hervopn, allir með einum huga til þess að hjálpa. ³⁴Af Naftalí fóru þúsund höfðingjar og með þeim 37.000 manna, er skjöld báru og spjót. ³⁵Af Dansniðjum 28.600 manna, er búnir voru til bardaga. ³⁶Af Asser gengu í herinn 40.000 vígra manna. ³⁷Af þeim hinumegin Jórdanar, af Rúbensniðjum, Gaðsniðjum og hálfri ættkvísl Manasse: 120.000 manna, með alls konar vopn til hernaðar.

³⁸Allir þessir hermenn, er skipaðir voru í fylkingu, komu samhuga til Hebron til þess að taka Davíð til konungs yfir allan Ísrael. Voru og allir aðrir Ísraelsmenn samhuga í því að taka Davíð til konungs. ³⁹Og þeir dvöldust þar þrjá daga hjá Davíð og neyttu matar og drykkjar, því að frændur þeirra höfðu búið þeim beina. ⁴⁰Auk þess færðu þeir, er bjuggu í nágrenni við þá, allt að Íssakar, Sebúlon og Naftalí, vistir á ösnum, úlföldum, múlum og nautum, mjölmat, fíkjukökur, rúsínukökur, vín, olíu og naut og sauði í ríkum mæli, því að gleði var í Ísrael.

Sáttmálsörkin flutt

13
¹Davíð ráðgaðist um við þúsundhöfðingjana og við hundraðshöfðingjana, við alla höfðingjana. ²Og Davíð mælti við Ísraelssöfnuð: "Ef yður líkar svo, og virðist það vera komið frá Drottni, Guði vorum, þá skulum vér senda til frænda vorra, sem eftir eru orðnir í öllum héruðum Ísraels, svo og til prestanna og levítanna í borgunum með beitilöndunum, er að þeim liggja, og skulu þeir safnast til vor. ³Skulum vér sækja örk Guðs vors, því að á dögum Sáls höfum vér ekki spurt um hana." ⁴Svaraði þá allur söfnuður, að svo skyldi gjöra, því að öllum lýðnum leist þetta rétt vera. ⁵Kallaði þá Davíð saman allan Ísrael, frá Síhór í Egyptalandi, allt þar til, er leið liggur til Hamat, til þess að flytja örk Guðs frá Kirjat Jearím.

⁶Og Davíð og allur Ísrael fór til Baala, til Kirjat Jearím, sem er í Júda, til þess að flytja þaðan örk Guðs, sem kennd er við nafn Drottins, hans, sem situr uppi yfir kerúbunum. ⁷Og þeir óku örk Drottins á nýjum vagni úr húsi Abínadabs, og stýrðu þeir Ússa og Ahjó vagninum. ⁸Og Davíð og allur Ísrael dansaði fyrir Guði af öllum mætti, með söng, gígjum, hörpum, bumbum, skálabumbum og lúðrum.

⁹En er komið var að þreskivelli Kídons, rétti Ússa út höndina til þess að grípa í örkina, því að slakað hafði verið á taumhaldinu við akneytin. ¹⁰Þá upptendraðist reiði Drottins gegn Ússa, og hann laust hann þar, af því að hann hafði gripið hendi sinni í örkina, og dó hann þar fyrir augliti Guðs. ¹¹En Davíð féll það þungt, að Drottinn hafði lostið Ússa svo hart, og hefir þessi staður verið nefndur Peres Ússa allt fram á þennan dag.

¹²Davíð varð hræddur við Guð á þeim degi og sagði: "Hvernig má ég þá flytja örk Guðs til mín?"

¹³Og Davíð flutti ekki örkina til sín í Davíðsborg, heldur sneri hann með hana til húss Óbeð Edóms í Gat. ¹⁴Og örk Guðs var þrjá mánuði í húsi Óbeð Edóms, í húsi hans, og Drottinn blessaði hús Óbeð Edóms og allt það, er hans var.

Davíð í Jerúsalem

14
¹Híram, konungur í Týrus, gjörði menn á fund Davíðs og sendi honum sedrustré, steinhöggvara og trésmiði til þess að reisa höll handa honum. ²Davíð kannaðist þá við, að Drottinn hefði staðfest konungdóm hans yfir Ísrael, að konungdómur sinn væri hátt upp hafinn fyrir sakir þjóðar hans, Ísraels.

³Davíð tók sér enn konur í Jerúsalem, og Davíð gat enn sonu og dætur. ⁴Þetta eru nöfn þeirra sona, sem hann eignaðist í Jerúsalem: Sammúa, Sóbab, Natan, Salómon, ⁵Jíbhar, Elísúa, Elpelet, ⁶Nóga, Nefeg, Jafía, ⁷Elísama, Beeljada og Elífelet.

Davíð sigrar Filista

⁸Þegar Filistar heyrðu, að Davíð væri smurður til konungs yfir allan Ísrael, lögðu allir Filistar af stað að leita Davíðs. Og er Davíð frétti það, fór hann í móti þeim. ⁹Og Filistar komu og dreifðu sér um Refaímdal. ¹⁰Þá gekk Davíð til frétta við Guð og sagði: "Á ég að fara móti Filistum? Munt þú gefa þá í hendur mér?"

Drottinn svaraði honum: "Far þú, ég mun gefa þá í hendur þér."

¹¹Héldu þeir þá til Baal Perasím. Og Davíð vann þar sigur á þeim, og Davíð sagði: "Guð hefir látið mig skola burt óvinum mínum, eins og þegar vatn ryður sér rás." Fyrir því var sá staður nefndur Baal Perasím. ¹²En þeir létu þar eftir guði sína, og voru þeir brenndir á báli að boði Davíðs.

¹³Filistar komu aftur og dreifðu sér um dalinn. ¹⁴Þá gekk Davíð enn til frétta við Guð, og Guð svaraði honum: "Far þú eigi í móti þeim. Far þú í bug og kom að baki þeim og ráð á þá fram undan bakatrjánum. ¹⁵Og þegar þú heyrir þyt af ferð í krónum bakatrjánna, þá skalt þú leggja til orustu, því að þá fer Guð fyrir þér til þess að ljósta her Filista." ¹⁶Og Davíð gjörði eins og Guð bauð honum og vann sigur á her Filista frá Gíbeon til Geser.

¹⁷Og frægð Davíðs barst um öll lönd, og Drottinn lét ótta við hann koma yfir allar þjóðir.

Sáttmálsörkin flutt til Jerúsalem

15
¹Davíð byggði hús handa sér í Davíðsborg, og hann bjó stað handa örk Guðs og reisti tjald fyrir hana. ²Þá sagði Davíð: "Enginn má bera örk Guðs nema levítarnir, því að þá hefir Drottinn valið til þess að bera örk Guðs og til þess að þjóna sér að eilífu." ³Síðan stefndi Davíð öllum Ísrael saman til Jerúsalem til þess að flytja örk Drottins á sinn stað, þann er hann hafði búið handa henni.

⁴Og Davíð stefndi saman niðjum Arons og levítunum:

⁵Af Kahatsniðjum: Úríel, er var þeirra helstur, og frændum hans, hundrað og tuttugu alls.

⁶Af Meraríniðjum: Asaja, er var þeirra helstur, og frændum hans, tvö hundruð og tuttugu alls.

⁷Af Gersómsniðjum: Jóel, er var þeirra helstur, og frændum hans, hundrað og þrjátíu alls.

⁸Af Elísafansniðjum: Semaja, er var þeirra helstur, og frændum hans, tvö hundruð alls.

⁹Af Hebronsniðjum: Elíel, er var þeirra helstur, og frændum hans, áttatíu alls.

¹⁰Af Ússíelsniðjum: Ammínadab, er var þeirra helstur, og frændum hans, hundrað og tólf alls.

¹¹Síðan kallaði Davíð á Sadók og Abjatar presta og Úríel, Asaja, Jóel, Semaja, Elíel og Ammínadab levíta, ¹²og mælti við þá: "Þér eruð ætthöfðingjar levíta. Helgið yður og frændur yðar og flytjið örk Drottins, Ísraels Guðs, á þann stað, er ég hefi búið handa henni. ¹³Af því að þér voruð eigi við hið fyrra skipti, hefir Drottinn Guð vor lostið oss, af því að vér leituðum hans eigi svo sem vera bar."

¹⁴Þá helguðu prestarnir og levítarnir sig til þess að flytja örk Drottins, Ísraels Guðs, upp eftir. ¹⁵Síðan báru niðjar levíta örk Guðs, eins og Móse hafði fyrirskipað eftir boði Drottins, á stöngum á herðum sér.

¹⁶Því næst bauð Davíð höfðingjum levíta að setja frændur þeirra, söngmennina, með hljóðfærum þeirra, hörpum, gígjum og skálabumbum, til þess að þeir skyldu láta fagnaðarglaum kveða við. ¹⁷Settu levítar til þess Heman Jóelsson, og af frændum hans Asaf Berekíason, og af Meraríniðjum, frændum sínum, Etan Kúsajason, ¹⁸og með þeim frændur þeirra af öðrum flokki: Sakaría Jaasíelsson, Semíramót, Jehíel, Únní, Elíat, Benaja, Maaseja, Mattitja, Elífelehú, Mikneja, Óbeð Edóm og Jeíel hliðverði. ¹⁹Auk þess söngvarana Heman, Asaf og Etan með skálabumbum úr eiri, til þess að syngja hátt, ²⁰og Sakaría, Asíel, Semíramót, Jehíel, Únní, Elíat, Maaseja og Benaja með hörpur, til þess að syngja háu raddirnar, ²¹og Mattitja, Elífelehú, Mikneja, Óbeð Edóm, Jeíel og Asaja með gígjur, til þess að syngja lægri raddirnar.

²²Kenanja, er var helstur levítanna við arkarburðinn, sá um arkarburðinn, því að hann bar skyn á það.

²³Berekía og Elkana voru hliðverðir arkarinnar.

²⁴Sebanja, Jósafat, Netaneel, Amasaí, Sakaría, Benaja og Elíeser prestar þeyttu lúðra frammi fyrir örk Guðs, og Óbeð Edóm og Jehía voru hliðverðir arkarinnar.

²⁵Davíð og öldungar Ísraels og þúsundhöfðingjarnir fóru til þess að flytja sáttmálsörk Drottins með fögnuði úr húsi Óbeð Edóms. ²⁶Og er Guð hjálpaði levítunum, er báru sáttmálsörk Drottins, fórnuðu þeir sjö nautum og sjö hrútum. ²⁷Og Davíð var klæddur baðmullarkyrtli, svo og allir levítarnir, er örkina báru, og söngmennirnir og Kenanja, burðarstjóri, æðstur söngmannanna, en Davíð bar línhökul. ²⁸Og allur Ísrael flutti sáttmálsörk Drottins upp eftir með fagnaðarópi og lúðurhljómi, með lúðrum og skálabumbum, og létu hljóma hörpur og gígjur.

²⁹En er sáttmálsörk Drottins kom í Davíðsborg, leit Míkal, dóttir Sáls, út um gluggann. Og er hún sá Davíð konung vera að hoppa og dansa, fyrirleit hún hann í hjarta sínu.

16
¹Og þeir fluttu örk Guðs inn og settu hana í tjaldið, sem Davíð hafði reisa látið yfir hana, og þeir færðu brennifórnir og heillafórnir. ²Og er Davíð hafði fært brennifórnina og heillafórnirnar, blessaði hann lýðinn í nafni Drottins ³og úthlutaði öllum Ísraelsmönnum, körlum sem konum, sinn brauðhleifinn hverjum, kjötstykki og rúsínuköku.

Levítar syngja frammi fyrir örkinni

⁴Davíð setti menn af levítum til þess að gegna þjónustu frammi fyrir örk Drottins og til þess að tigna, lofa og vegsama Drottin, Guð Ísraels. ⁵Var Asaf helstur þeirra og honum næstur gekk Sakaría, þá Jeíel, Semíramót, Jehíel, Mattitja, Elíab, Benaja, Óbeð Edóm og Jeíel með hljóðfærum, hörpum og gígjum, en Asaf lét skálabumburnar kveða við, ⁶og Benaja og Jehasíel prestar þeyttu stöðugt lúðrana frammi fyrir sáttmálsörk Guðs.

⁷Á þeim degi fól Davíð í fyrsta sinni Asaf og frændum hans að syngja "Lofið Drottin."

⁸ Lofið Drottin, ákallið nafn hans,

gjörið máttarverk hans kunn meðal þjóðanna!

⁹ Syngið fyrir honum, leikið fyrir honum,

talið um öll hans dásemdarverk.

¹⁰ Hrósið yður af hans helga nafni,

hjarta þeirra, er leita Drottins, gleðjist.

¹¹ Leitið Drottins og máttar hans,

stundið sífellt eftir augliti hans.

¹² Minnist dásemdarverka hans, þeirra er hann gjörði,

tákna hans og refsidóma munns hans,

¹³ þér niðjar Ísraels, þjónar hans,

þér synir Jakobs, hans útvöldu.

¹⁴ Hann er Drottinn, Guð vor,

um víða veröld ganga dómar hans.

¹⁵ Hann minnist að eilífu sáttmála síns,

orðs þess, er hann hefir gefið þúsundum kynslóða,

¹⁶ sáttmálans, er hann gjörði við Abraham,

og eiðs síns við Ísak,

¹⁷ þess er hann setti sem lög fyrir Jakob,

eilífan sáttmála fyrir Ísrael,

¹⁸ þá er hann mælti: "Þér mun ég gefa Kanaanland

sem erfðahlut þinn."

¹⁹ Þegar þeir voru fámennur hópur,

örfáir, og bjuggu þar sem útlendingar,

²⁰ og fóru frá einni þjóð til annarrar,

og frá einu konungsríki til annars lýðs,

²¹ leið hann engum að kúga þá

og hegndi konungum þeirra vegna.

²²"Snertið eigi við mínum smurðu,

og gjörið eigi spámönnum mínum mein."

²³ Syngið Drottni, öll lönd,

kunngjörið hjálpráð hans dag eftir dag.

²⁴ Segið frá dýrð hans meðal heiðingjanna,

frá dásemdarverkum hans meðal allra þjóða.

²⁵ Því að mikill er Drottinn og mjög vegsamlegur,

og óttalegur er hann öllum guðum framar.

²⁶ Því að allir guðir þjóðanna eru falsguðir,

en Drottinn hefir gjört himininn.

²⁷ Heiður og vegsemd eru fyrir augliti hans,

máttur og fögnuður í bústað hans.

²⁸ Tjáið Drottni, þér þjóðakynkvíslir,

tjáið Drottni vegsemd og vald.

²⁹ Tjáið Drottni dýrð þá, er nafni hans hæfir,

færið gjafir og komið fram fyrir hann.

Fallið fram fyrir Drottni í helgum skrúða,

³⁰ titrið fyrir honum, öll lönd.

Hann hefir fest jörðina, svo að hún bifast ekki.

³¹ Himinninn gleðjist og jörðin fagni,

menn segi meðal heiðingjanna: "Drottinn hefir tekið konungdóm!"

³² Hafið drynji og allt, sem í því er,

foldin fagni og allt, sem á henni er.

³³ Öll tré skógarins kveði fagnaðarópi

fyrir Drottni, því að hann kemur til þess að dæma jörðina.

³⁴ Þakkið Drottni, því að hann er góður,

því að miskunn hans varir að eilífu!

³⁵ og segið: "Hjálpa þú oss, Guð hjálpræðis vors.

Safna þú oss saman og frelsa þú oss frá heiðingjunum,

að vér megum lofa þitt heilaga nafn,

víðfrægja lofstír þinn."

³⁶ Lofaður sé Drottinn, Ísraels Guð

frá eilífð til eilífðar.

Og allur lýður sagði: "Amen!" og "Lof sé Drottni!"

Þjónustan við örkina

³⁷Og Davíð lét þá Asaf og frændur hans verða þar eftir frammi fyrir sáttmálsörk Drottins til þess að hafa stöðugt þjónustu á hendi frammi fyrir örkinni, eftir því sem á þurfti að halda dag hvern. ³⁸En Óbeð Edóm og frændur þeirra, sextíu og átta, Óbeð Edóm Jedítúnsson og Hósa, skipaði hann hliðverði.

³⁹Sadók prest og frændur hans, prestana, setti hann frammi fyrir bústað Drottins á hæðinni, sem er í Gíbeon, ⁴⁰til þess stöðugt að færa Drottni brennifórnir á brennifórnaraltarinu, kvelds og morgna, og að fara með öllu svo, sem skrifað er í lögmáli Drottins, því er hann lagði fyrir Ísrael. ⁴¹Og með þeim voru þeir Heman, Jedútún og aðrir þeir er kjörnir voru, þeir er með nafni voru til þess kvaddir að lofa Drottin, því að miskunn hans varir að eilífu. ⁴²Og með þeim voru þeir Heman og Jedútún með lúðra og skálabumbur handa söngmönnunum og hljóðfæri fyrir söng guðsþjónustunnar. En þeir Jedútúnssynir voru hliðverðir.

⁴³Síðan fór allur lýðurinn burt, hver heim til sín, en Davíð hvarf aftur til þess að heilsa fólki sínu.

Fyrirheit um ævarandi konungdóm

17
¹Svo bar til, þá er Davíð sat í höll sinni, að Davíð sagði við Natan spámann: "Sjá, ég bý í höll af sedrusviði, en sáttmálsörk Drottins undir tjalddúkum."

²Natan svaraði Davíð: "Gjör þú allt, sem þér er í hug, því að Guð er með þér."

³En hina sömu nótt kom orð Guðs til Natans: ⁴"Far þú og seg Davíð þjóni mínum: Svo segir Drottinn:

Eigi skalt þú reisa mér hús til að búa í. ⁵Ég hefi ekki búið í húsi síðan er ég leiddi Ísraelsmenn út, allt fram á þennan dag, heldur ferðaðist ég í tjaldi og búð. ⁶Alla þá stund, er ég hefi um farið meðal allra Ísraelsmanna, hefi ég þá sagt nokkurt orð í þá átt við nokkurn af dómurum Ísraels, þá er ég setti til að vera hirða lýðs míns: ,Hví reisið þér mér ekki hús af sedrusviði?' - ⁷Og nú skalt þú svo segja þjóni mínum Davíð: Svo segir Drottinn allsherjar: Ég tók þig úr haglendinu frá hjarðmennskunni og setti þig höfðingja yfir lýð minn Ísrael. ⁸Ég hefi verið með þér í öllu, sem þú hefir tekið þér fyrir hendur, og upprætt alla óvini þína fyrir þér. Ég mun gjöra nafn þitt sem nafn hinna mestu manna, sem á jörðinni eru, ⁹og fá lýð mínum Ísrael stað og gróðursetja hann þar, svo að hann geti búið á sínum stað og geti verið öruggur framvegis. Níðingar skulu eigi eyða honum framar eins og áður, ¹⁰frá því er ég setti dómara yfir lýð minn Ísrael, og ég mun lægja alla fjandmenn þína. Og ég boða þér, að Drottinn mun reisa þér hús. ¹¹Þegar ævi þín er öll og þú gengur til feðra þinna, mun ég hefja afspring þinn eftir þig, einn af sonum þínum, og staðfesta konungdóm hans. ¹²Hann skal reisa mér hús og ég mun staðfesta hásæti hans að eilífu. ¹³Ég vil vera honum faðir og hann skal vera mér sonur, og miskunn mína mun ég ekki frá honum taka, eins og ég tók hana frá fyrirrennara þínum, ¹⁴heldur mun ég setja hann yfir hús mitt og ríki að eilífu, og hásæti hans skal vera óbifanlegt um aldur."

¹⁵Natan flutti Davíð öll þessi orð og sagði honum sýn þessa alla.

Bæn Davíðs

¹⁶Þá gekk Davíð konungur inn og settist niður frammi fyrir Drottni og mælti:

"Hver er ég, Drottinn Guð, og hvað er hús mitt, að þú skulir hafa leitt mig til þessa? ¹⁷Og það nægði þér ekki, Guð, heldur hefir þú fyrirheit gefið um hús þjóns þíns langt fram í aldir, og það meira að segja á mannlegan hátt, Drottinn Guð. ¹⁸En hvað má Davíð enn við þig mæla? Þú þekkir sjálfur þjón þinn. ¹⁹Drottinn, sakir þjóns þíns og að þínum vilja hefir þú gjört þetta, að boða þjóni þínum alla þessa miklu hluti. ²⁰Drottinn, enginn er sem þú, og enginn er Guð nema þú, samkvæmt öllu því, er vér höfum heyrt með eyrum vorum. ²¹Og hvaða þjóð önnur á jörðinni jafnast við þjóð þína Ísrael, að Guð hafi farið og keypt sér hana að eignarlýð, aflað sér frægðar og gjört fyrir hana mikla hluti og hræðilega: stökkt burt undan lýð sínum annarri þjóð og guði hennar? ²²Þú hefir gjört lýð þinn Ísrael að þínum lýð um aldur og ævi, og þú, Drottinn, gjörðist Guð þeirra.

²³Og lát nú, Drottinn, fyrirheit það, er þú hefir gefið um þjón þinn og um hús hans, standa stöðugt um aldur og ævi, og gjör þú svo sem þú hefir heitið. ²⁴Þá mun nafn þitt reynast traust og verða mikið að eilífu og hljóða svo: Drottinn allsherjar, Guð Ísraels, Ísraels Guð - og hús þjóns þíns Davíðs mun stöðugt standa fyrir þér. ²⁵Því að þú, Guð minn, hefir birt þjóni þínum, að þú munir reisa honum hús. Fyrir því hafði þjónn þinn djörfung til að bera þessa bæn fram fyrir þig.

²⁶Og nú, Drottinn, þú ert Guð, og þú hefir gefið þjóni þínum þetta dýrlega fyrirheit, ²⁷virst þú nú að blessa hús þjóns þíns, svo að það sé til að eilífu fyrir þínu augliti. Því að það, sem þú, Drottinn, blessar, er blessað að eilífu."

Hernaður Davíðs gegn nágrannaþjóðum

18
¹Eftir þetta vann Davíð sigur á Filistum og braut þá undir sig, og náði Gat og borgunum umhverfis hana úr höndum Filista.

²Hann vann og sigur á Móabítum, og þannig urðu Móabítar skattskyldir þegnar Davíðs.

³Davíð vann og sigur á Hadareser, konungi í Sóba, er liggur á leið til Hamat, þá er hann fór leiðangur til að festa ríki sitt við Efratfljót. ⁴Vann Davíð af honum þúsund vagna, sjö þúsund riddara og tuttugu þúsundir fótgönguliðs. Lét Davíð skera sundur hásinarnar á öllum stríðshestunum og hélt aðeins einu hundraði eftir.

⁵Þegar Sýrlendingar frá Damaskus komu til liðs við Hadareser, konung í Sóba, þá felldi Davíð tuttugu og tvö þúsund manns af Sýrlendingum. ⁶Og Davíð setti landstjóra á Sýrlandi, því er kennt er við Damaskus, og urðu Sýrlendingar skattskyldir þegnar Davíðs. Þannig veitti Drottinn Davíð sigur, hvert sem hann fór. ⁷Davíð tók og hina gullnu skjöldu, er þjónar Hadaresers höfðu borið, og flutti til Jerúsalem. ⁸Auk þess tók Davíð afar mikið af eiri í Teba og Kún, borgum Hadaresers. Af því gjörði Salómon eirhafið, súlurnar og eiráhöldin.

⁹Þegar Tóú, konungur í Hamat, frétti að Davíð hefði lagt að velli allan her Hadaresers, konungs í Sóba, ¹⁰þá sendi Tóú Hadóram son sinn á fund Davíðs konungs til þess að heilsa á hann og árna honum heilla, er hann hafði barist við Hadareser og unnið sigur á honum, því að Tóú átti í ófriði við Hadareser. Og með honum sendi hann alls konar gripi af gulli, silfri og eiri. ¹¹Gripina helgaði Davíð konungur einnig Drottni, ásamt silfri því og gulli, er hann hafði haft á burt frá öllum þjóðum: frá Edóm, Móab, Ammónítum, Filistum og Amalek.

¹²Og Abísaí Serújuson vann sigur á Edómítum í Saltdalnum, átján þúsundum manns. ¹³Og hann setti landstjóra í Edóm, og allir Edómítar urðu þegnar Davíðs. En Drottinn veitti Davíð sigur, hvert sem hann fór.

¹⁴Og Davíð ríkti yfir öllum Ísrael og lét alla þjóð sína njóta laga og réttar.

Skrá um embættismenn Davíðs

¹⁵Jóab Serújuson var fyrir hernum og Jósafat Ahílúðsson var ríkisritari, ¹⁶Sadók Ahítúbsson og Abímelek Abjatarsson voru prestar og Savsa kanslari. ¹⁷Benaja Jójadason var fyrir Kretum og Pletum, og synir Davíðs voru hinir fyrstu við hönd konungi.

Ófriður við Ammóníta og Sýrlendinga

19
¹Eftir þetta bar svo til, að Nahas Ammónítakonungur andaðist, og tók Hanún sonur hans ríki eftir hann. ²Þá sagði Davíð: "Ég vil sýna Hanún Nahassyni vináttu, því að faðir hans sýndi mér vináttu." Síðan sendi Davíð sendimenn til þess að hugga hann eftir föðurmissinn.

En er þjónar Davíðs komu í land Ammóníta til Hanúns til þess að hugga hann, ³þá sögðu höfðingjar Ammóníta við Hanún: "Hyggur þú að Davíð vilji heiðra föður þinn, er hann gjörir menn á þinn fund til að hugga þig? Munu ekki þjónar hans vera komnir á þinn fund til þess að njósna í borginni og til þess að eyðileggja og kanna landið?"

⁴Þá lét Hanún taka þjóna Davíðs og nauðraka þá og skera af þeim klæðin til hálfs, upp á þjóhnappa, og lét þá síðan fara. ⁵Fóru menn þá og sögðu Davíð af mönnunum, og sendi hann þá á móti þeim - því að mennirnir voru mjög svívirtir - og konungur lét segja þeim: "Verið í Jeríkó uns skegg yðar er vaxið, og komið síðan heim aftur."

⁶En er Ammónítar sáu, að þeir höfðu gjört sig illa þokkaða hjá Davíð, þá sendu þeir Hanún og Ammónítar þúsund talentur silfurs til þess að leigja sér vagna og riddara hjá Sýrlendingum í Mesópótamíu og hjá Sýrlendingum í Maaka og Sóba. ⁷Leigðu þeir sér síðan þrjátíu og tvö þúsund vagna og konunginn í Maaka og lið hans, komu þeir og settu herbúðir fyrir framan Medeba. Og Ammónítar söfnuðust saman úr borgum sínum og komu til bardagans. ⁸En er Davíð frétti það, sendi hann Jóab af stað með allan kappaherinn. ⁹Ammónítar fóru og út og fylktu liði sínu við borgarhliðið, en konungarnir, er komnir voru, stóðu úti á víðavangi einir sér.

¹⁰Þegar Jóab sá, að honum var búinn bardagi, bæði að baki og að framan, valdi hann úr öllu einvalaliði Ísraels og fylkti því á móti Sýrlendingum. ¹¹Hitt liðið fékk hann Abísaí bróður sínum, og fylktu þeir því á móti Ammónítum. ¹²Og Jóab mælti: "Ef Sýrlendingar bera mig ofurliði, þá verður þú að hjálpa mér, en ef Ammónítar bera þig ofurliði, mun ég hjálpa þér. ¹³Vertu hughraustur og sýnum nú af oss karlmennsku fyrir þjóð vora og borgir Guðs vors, en Drottinn gjöri það sem honum þóknast."

¹⁴Síðan lagði Jóab og liðið, sem með honum var, til orustu við Sýrlendinga, og þeir flýðu fyrir honum. ¹⁵En er Ammónítar sáu, að Sýrlendingar flýðu fyrir Jóab, lögðu þeir og á flótta fyrir Abísaí bróður hans og leituðu inn í borgina. En Jóab fór til Jerúsalem.

¹⁶Þegar Sýrlendingar sáu, að þeir höfðu beðið ósigur fyrir Ísrael, þá sendu þeir menn og buðu út Sýrlendingum, sem voru hinumegin við Efrat, og Sófak, hershöfðingi Hadaresers, var fyrir þeim. ¹⁷Og er Davíð var sagt frá því, þá safnaði hann saman öllum Ísrael, fór yfir Jórdan og kom til Helam, og fylkti í móti þeim. Sýrlendingar fylktu liði sínu í móti Davíð og börðust við hann. ¹⁸En Sýrlendingar flýðu fyrir Ísrael, og Davíð felldi sjö þúsund vagnkappa og fjörutíu þúsund manns af fótgönguliði, og Sófak hershöfðingja drap hann. ¹⁹En er þjónar Hadaresers sáu, að þeir höfðu beðið ósigur fyrir Ísrael, sömdu þeir frið við Davíð og gjörðust lýðskyldir honum. Upp frá því vildu Sýrlendingar eigi veita Ammónítum lið.

Unnin Rabba

20
¹Á næsta ári, um það leyti er konungar fara í hernað, hélt Jóab út með liðinu og herjaði land Ammóníta. Og hann kom og settist um Rabba, en Davíð dvaldist í Jerúsalem.

Og Jóab vann Rabba og braut hana. ²Og Davíð tók kórónu Milkóms af höfði honum og komst að raun um, að hún vó talentu gulls, og í henni var dýrindis steinn. Davíð setti hana á höfuð sér og flutti mjög mikið herfang burt úr borginni. ³Hann flutti og burt fólkið, sem þar var, og setti það við sagirnar, járnfleygana og axirnar, og svo fór Davíð með allar borgir Ammóníta. Síðan fór Davíð ásamt öllu liðinu aftur heim til Jerúsalem.

Ófriður við Filista

⁴Seinna tókst enn orusta hjá Geser við Filista. Þá drap Sibbekaí Húsatíti Sippaí, einn af niðjum Refaíta, og urðu þeir að lúta í lægra haldi. ⁵Og enn tókst orusta við Filista. Þá drap Elkanan Jaírsson Lahmí, bróður Golíats frá Gat. Spjótskaft hans var sem vefjarrifur.

⁶Og er enn tókst orusta hjá Gat, var þar tröllaukinn maður, er hafði sex fingur á hvorri hendi og sex tær á hvorum fæti, tuttugu og fjögur að tölu. Var hann og kominn af Refaítum. ⁷Hann smánaði Ísrael, en Jónatan, sonur Símea, bróður Davíðs, drap hann.

⁸Þessir voru komnir af Refaítum í Gat, og féllu þeir fyrir Davíð og mönnum hans.

Manntalið og plágan

21
¹Satan hófst í gegn Ísrael og egndi Davíð til þess að telja Ísrael. ²Þá mælti Davíð við Jóab og höfðingja lýðsins: "Farið og teljið Ísrael frá Beerseba til Dan og látið mig vita það, svo að ég fái að vita tölu á þeim."

³Jóab svaraði: "Drottinn margfaldi lýðinn - hversu margir sem þeir nú kunna að vera - hundrað sinnum. Þeir eru þó, minn herra konungur, allir þjónar herra míns. Hví æskir herra minn þessa? Hvers vegna á það að verða Ísrael til áfellis?" ⁴En Jóab mátti eigi gjöra annað en það, sem konungur bauð.

Lagði Jóab þá af stað og fór um allan Ísrael og kom síðan aftur til Jerúsalem. ⁵Og Jóab sagði Davíð töluna, er komið hafði út við manntalið: Í öllum Ísrael voru ein milljón og hundrað þúsundir vopnaðra manna, og í Júda fjögur hundruð og sjötíu þúsundir vopnaðra manna. ⁶En Leví og Benjamín taldi hann eigi, því að Jóab hraus hugur við skipun konungs.

⁷En þetta verk var illt í augum Guðs, og laust hann Ísrael. ⁸Þá sagði Davíð við Guð: "Mjög hefi ég syndgað, er ég framdi þetta verk, en nú, tak þú burt misgjörð þjóns þíns, því að mjög óviturlega hefir mér til tekist."

⁹En Drottinn talaði til Gaðs, sjáanda Davíðs, á þessa leið: ¹⁰"Far þú og mæl svo við Davíð: Svo segir Drottinn: Þrjá kosti set ég þér, kjós einn af þeim, og mun ég svo við þig gjöra." ¹¹Þá gekk Gað til Davíðs og sagði við hann: "Svo segir Drottinn: Kjós þér, ¹²annaðhvort að hungur verði í þrjú ár, eða að þú verðir að flýja í þrjá mánuði fyrir óvinum þínum og sverð fjandmanna þinna nái þér, eða að sverð Drottins og drepsótt geisi í landinu í þrjá daga og engill Drottins valdi eyðingu í öllu Ísraelslandi. Hygg nú að, hverju ég eigi að svara þeim, er sendi mig."

¹³Davíð svaraði Gað: "Ég er í miklum nauðum staddur. Falli ég þá í hendur Drottins, því að mikil er miskunn hans, en í manna hendur vil ég ekki falla." ¹⁴Drottinn lét þá drepsótt koma í Ísrael, og féllu sjötíu þúsundir manns af Ísrael. ¹⁵Og Guð sendi engil til Jerúsalem til þess að eyða hana, og er hann var að eyða hana, leit Drottinn til og hann iðraði hins illa, og sagði við engilinn, er eyddi fólkinu: "Nóg er að gjört! Drag nú að þér höndina!" En engill Drottins var þá hjá þreskivelli Ornans Jebúsíta.

¹⁶Og Davíð hóf upp augu sín og sá engil Drottins standa milli himins og jarðar með brugðið sverð í hendi, er hann beindi gegn Jerúsalem. Þá féll Davíð og öldungarnir fram á andlit sér, klæddir hærusekkjum. ¹⁷Og Davíð sagði við Guð: "Var það eigi ég, er bauð að telja fólkið? Það er ég, sem hefi syndgað og breytt mjög illa, en þetta er hjörð mín, - hvað hefir hún gjört? Drottinn, Guð minn, lát hönd þína leggjast á mig og ættmenn mína, en eigi á lýð þinn til þess að valda mannhruni."

¹⁸En engill Drottins bauð Gað að segja Davíð, að Davíð skyldi fara upp eftir til þess að reisa Drottni altari á þreskivelli Ornans Jebúsíta. ¹⁹Og Davíð fór upp eftir að boði Gaðs, því er hann hafði talað í nafni Drottins. ²⁰Og er Ornan sneri sér við, sá hann konung koma og fjóra sonu hans með honum, en Ornan var að þreskja hveiti. ²¹Og er Davíð kom til Ornans, leit Ornan upp og sá Davíð. Gekk hann þá út af þreskivellinum og laut á ásjónu sína til jarðar fyrir Davíð. ²²Þá mælti Davíð við Ornan: "Lát þú þreskivöllinn af hendi við mig, svo að ég geti reist Drottni þar altari - skalt þú selja mér það fullu verði - og plágunni megi létta af lýðnum."

²³Ornan svaraði Davíð: "Tak þú það. Minn herra konungurinn gjöri sem honum þóknast. Sjá, ég gef nautin til brennifórnar og þreskisleðana til eldiviðar og hveitið til matfórnar, allt gef ég það."

²⁴En Davíð konungur sagði við Ornan: "Eigi svo, en kaupa vil ég það fullu verði, því að eigi vil ég taka það sem þitt er Drottni til handa og færa brennifórn, er ég hefi kauplaust þegið." ²⁵Síðan greiddi Davíð Ornan sex hundruð sikla gulls fyrir völlinn. ²⁶Og Davíð reisti Drottni þar altari og fórnaði brennifórnum og heillafórnum, og er hann ákallaði Drottin, svaraði hann honum með því að senda eld af himnum á brennifórnaraltarið. ²⁷Og Drottinn bauð englinum að slíðra sverð sitt.

²⁸Þá er Davíð sá, að Drottinn svaraði honum á þreskivelli Ornans Jebúsíta, þá færði hann þar fórnir. ²⁹En bústaður Drottins, er Móse hafði gjört í eyðimörkinni, og brennifórnaraltarið voru um það leyti á hæðinni í Gíbeon. ³⁰En Davíð gat eigi gengið fram fyrir það til þess að leita Guðs, því að hann var hræddur við sverð engils Drottins.

22
¹Og Davíð mælti: "Þetta sé hús Drottins Guðs, og þetta sé altari fyrir brennifórnir Ísraels."

Davíð efnir til musterisbyggingar

²Og Davíð bauð að stefna saman útlendingum þeim, er voru í Ísraelslandi, og hann setti steinhöggvara til þess að höggva til steina, til þess að reisa af musteri Guðs. ³Davíð dró og að afar mikið af járni í nagla á hliðhurðirnar og í spengurnar, og svo mikið af eiri, að eigi varð vegið, ⁴og sedrustré, svo að eigi varð tölu á komið, því að Sídoningar og Týrverjar færðu Davíð afar mikið af sedrustrjám. ⁵Davíð hugsaði með sér: "Salómon sonur minn er ungur og óþroskaður, en musterið, er Drottni á að reisa, á að vera afar stórt, til frægðar og prýði um öll lönd. Ég ætla því að viða að til þess." Og Davíð viðaði afar miklu að fyrir andlát sitt.

⁶Síðan kallaði hann Salómon son sinn, og fól honum að reisa musteri Drottni, Guði Ísraels. ⁷Og Davíð mælti við Salómon: "Sonur minn! Ég hafði í hyggju að reisa musteri nafni Drottins, Guðs míns. ⁸En orð Drottins kom til mín, svolátandi: Þú hefir úthellt miklu blóði og háð miklar orustur. Þú skalt eigi reisa musteri nafni mínu, því að miklu blóði hefir þú hellt til jarðar fyrir augliti mínu. ⁹En þér mun sonur fæðast. Hann mun verða kyrrlátur maður, og ég mun veita honum ró fyrir öllum fjandmönnum hans allt um kring, því að Salómon skal hann heita, og ég mun veita frið og kyrrð í Ísrael um hans daga. ¹⁰Hann skal reisa musteri nafni mínu, hann skal vera mér sonur og ég honum faðir, og ég mun staðfesta konungsstól hans yfir Ísrael að eilífu. ¹¹Drottinn sé nú með þér, sonur minn, svo að þú verðir auðnumaður og reisir musteri Drottins, Guðs þíns, eins og hann hefir um þig heitið. ¹²Veiti Drottinn þér aðeins hyggindi og skilning og skipi þig yfir Ísrael, og að þú megir varðveita lögmál Drottins, Guðs þíns. ¹³Þá munt þú auðnumaður verða, ef þú varðveitir setninga þá og boðorð og breytir eftir þeim, er Drottinn lagði fyrir Móse um Ísrael. Ver þú hughraustur og öruggur! Óttast ekki og ver hvergi hræddur. ¹⁴Sjá, þrátt fyrir þrautir mínar hefi ég dregið að til musteris Drottins hundrað þúsund talentur gulls, milljón talentur silfurs, og svo mikið af eiri og járni, að eigi verður vegið, því að afar mikið er af því. Viða og steina hefi ég einnig aflað, og mátt þú þar enn við auka. ¹⁵Með þér er og margt starfsmanna, steinhöggvarar, steinsmiðir og trésmiðir og alls konar hagleiksmenn til alls konar smíða ¹⁶af gulli, silfri, eiri og járni, er eigi verður tölu á komið. Upp nú, og tak til starfa og Drottinn sé með þér."

¹⁷Og Davíð bauð öllum höfðingjum Ísraels að liðsinna Salómon syni sínum og mælti: ¹⁸"Drottinn Guð yðar er með yður og hefir veitt yður frið allt um kring, því að hann hefir selt frumbyggja landsins mér á vald, og landið er undirokað fyrir augliti Drottins og fyrir augliti lýðs hans. ¹⁹Beinið þá hjörtum yðar og hug yðar að því að leita Drottins, Guðs yðar. Takið yður til og reisið helgidóm Drottins Guðs, svo að þér getið flutt sáttmálsörk Drottins og hin helgu áhöld Guðs í musterið, er reisa á nafni Drottins."

Levítar og störf þeirra

23
¹Þá er Davíð var gamall orðinn og saddur lífdaga, gjörði hann Salómon son sinn að konungi yfir Ísrael. ²Og hann stefndi saman öllum höfðingjum Ísraels, prestunum og levítunum.

³Levítarnir voru taldir, þrítugir og þaðan af eldri, og höfðatala þeirra var þrjátíu og átta þúsund karlmenn. ⁴"Af þeim skulu tuttugu og fjögur þúsund vera fyrir verkum við hús Drottins, sex þúsund skulu vera embættismenn og dómarar, ⁵fjögur þúsund hliðverðir, og fjögur þúsund skulu lofa Drottin með áhöldum þeim, er ég hefi látið gjöra til þess að vegsama með," sagði Davíð.

⁶Davíð skipti þeim í flokka eftir þeim Gerson, Kahat og Merarí, Levísonum.

⁷Til Gersonsniðja töldust Laedan og Símeí. ⁸Synir Laedans voru: Jehíel, er var fyrir þeim, Setam og Jóel, þrír alls. ⁹Synir Símeí voru: Selómít, Hasíel og Haran, þrír alls. Voru þeir ætthöfðingjar Laedansættar. ¹⁰Og synir Símeí: Jahat, Sína, Jeús og Bería. Þessir voru synir Símeí, fjórir alls. ¹¹Var Jahat fyrir þeim, þá Sína, en Jeús og Bería áttu eigi margt barna, svo að þeir töldust ein ætt, einn flokkur.

¹²Synir Kahats: Amram, Jísehar, Hebron og Ússíel, fjórir alls.

¹³Synir Amrams: Aron og Móse. En Aron var greindur frá hinum, til þess að hann skyldi verða vígður sem háheilagur ásamt sonum sínum, um aldur og ævi, til þess að þeir skyldu brenna reykelsi frammi fyrir Drottni, þjóna honum og lofa nafn hans um aldur og ævi. ¹⁴Og að því er snertir guðsmanninn Móse, þá voru synir hans taldir til Levíkynkvíslar. ¹⁵Synir Móse voru Gersóm og Elíeser. ¹⁶Sonur Gersóms: Sebúel höfðingi. ¹⁷En sonur Elíesers var Rehabja höfðingi. Aðra sonu átti Elíeser eigi, en synir Rehabja voru afar margir.

¹⁸Sonur Jísehars: Selómít höfðingi.

¹⁹Synir Hebrons: Jería höfðingi, annar Amarja, þriðji Jehasíel, fjórði Jekameam.

²⁰Synir Ússíels: Míka höfðingi, annar Jissía.

²¹Synir Merarí: Mahlí og Músí. Synir Mahlí: Eleasar og Kís. ²²En Eleasar dó svo, að hann átti enga sonu, heldur dætur einar, og tóku þeir Kíssynir, frændur þeirra, þær sér að konum. ²³Synir Músí voru: Mahlí, Eder og Jeremót, þrír alls.

²⁴Þessir eru þeir Levíniðjar eftir ættum þeirra, ætthöfðingjar þeir, er taldir voru af þeim, eftir nafnatölu og höfða, er höfðu það starf á hendi að þjóna í musteri Drottins, tvítugir og þaðan af eldri.

²⁵Davíð mælti: "Drottinn, Guð Ísraels, hefir veitt lýð sínum hvíld, og býr nú að eilífu í Jerúsalem. ²⁶Levítarnir þurfa því ekki lengur að bera búðina og öll þau áhöld, er að starfi hennar lúta." (²⁷Því að eftir síðustu fyrirmælum Davíðs voru levítar taldir, tvítugir og þaðan af eldri). ²⁸Embætti þeirra er að aðstoða Aronsniðja, gegna þjónustu við musteri Drottins, hafa umsjón með forgörðunum og klefunum og ræstingu á öllum hinum helgu munum, og gegna störfunum við hús Guðs, ²⁹annast um raðsettu brauðin, hveitimjölið í matfórnirnar, hin ósýrðu flatbrauð, pönnuna og hið samanhrærða, og hvers konar mæli og stiku, ³⁰og að koma fram á hverjum morgni til þess að lofa og vegsama Drottin, og eins á kveldin, ³¹og að færa Drottni hverja brennifórn á hvíldardögum, tunglkomudögum og löghátíðum, allar þær, sem ákveðið er að stöðugt skuli færa Drottni. ³²Hafa þeir störf á hendi við samfundatjaldið og störf við helgidóminn og störf hjá Aronsniðjum, frændum sínum, við þjónustuna í musteri Drottins.

Prestaflokkarnir tuttugu og fjórir

24
¹Aronsniðjar höfðu og flokkaskipun fyrir sig. Synir Arons voru: Nadab, Abíhú, Eleasar og Ítamar. ²En Nadab og Abíhú dóu á undan föður sínum og áttu eigi sonu, og urðu svo þeir Eleasar og Ítamar prestar. ³Og þeir Davíð og Sadók af Eleasarsniðjum og Ahímelek af Ítamarsniðjum skiptu þeim niður í starfsflokka eftir embættum þeirra. ⁴En það kom í ljós, að af Eleasarsniðjum voru fleiri höfðingjar en af Ítamarsniðjum. Fyrir því skiptu menn þeim svo, að af Eleasarsniðjum urðu sextán ætthöfðingjar, en átta af Ítamarsniðjum. ⁵Og hvorum tveggja skiptu menn eftir hlutkesti, því að helgidómshöfðingjar og Guðs höfðingjar voru af niðjum Eleasars og af niðjum Ítamars. ⁶Og Semaja Netaneelsson ritari, einn af levítum, skráði þá í viðurvist konungs og höfðingjanna og Sadóks prests og Ahímeleks Abjatarssonar og ætthöfðingja prestanna og levítanna. Var ein ætt tekin frá af Eleasar og ein af Ítamar.

⁷Fyrsti hluturinn féll á Jójaríb, annar á Jedaja, ⁸þriðji á Harím, fjórði á Seórím, ⁹fimmti á Malkía, sjötti á Mijamín, ¹⁰sjöundi á Hakkos, áttundi á Abía, ¹¹níundi á Jesúa, tíundi á Sekanja, ¹²ellefti á Eljasíb, tólfti á Jakím, ¹³þrettándi á Húppa, fjórtándi á Jesebeab, ¹⁴fimmtándi á Bilga, sextándi á Immer, ¹⁵seytjándi á Hesír, átjándi á Happísses, ¹⁶nítjándi á Pelashja, tuttugasti á Jeheskel, ¹⁷tuttugasti og fyrsti á Jakín, tuttugasti og annar á Gamúl, ¹⁸tuttugasti og þriðji á Delaja, tuttugasti og fjórði á Maasja. ¹⁹Er það starfskvöð þeirra að fara inn í musteri Drottins, eftir þeim reglum, er Aron forfaðir þeirra hafði sett, samkvæmt því, er Drottinn, Guð Ísraels, hafði boðið honum.

Flokkar annarra levíta

²⁰En að því er snertir aðra niðja Leví, þá voru af Amramsniðjum Súbael, af Súbaelsniðjum Jehdeja, ²¹af Rehabja, af Rehabjaniðjum Jissía höfðingi, ²²af Jíseharítum Selómót, af Selómótsniðjum Jahat, ²³en af niðjum Hebrons: Jería höfðingi, annar Amarja, þriðji Jehasíel, fjórði Jekameam. ²⁴Niðjar Ússíels voru: Míka, af niðjum Míka var Samír. ²⁵Bróðir Míka var Jissía, af niðjum Jissía var Sakaría. ²⁶Niðjar Merarí voru Mahlí og Músí og niðjar Jaasía, sonar hans. ²⁷Niðjar Merarí frá Jaasía syni hans voru: Sóham, Sakkúr og Íbrí. ²⁸Frá Mahlí var Eleasar kominn. Hann átti eigi sonu. ²⁹Frá Kís: Synir Kís: Jerahmeel. ³⁰Niðjar Músí voru: Mahlí, Eder og Jerímót.

Þessir voru niðjar levíta eftir ættum þeirra. ³¹Þeir vörpuðu og hlutkesti, eins og frændur þeirra, Aronsniðjar, í viðurvist Davíðs konungs og Sadóks og Ahímeleks og ætthöfðingja prestanna og levítanna, ætthöfðingjarnir eins og yngri frændur þeirra.

Söngmannaflokkarnir tuttugu og fjórir

25
¹Þeir Davíð og hershöfðingjarnir tóku og frá til þjónustu niðja Asafs, Hemans og Jedútúns, er að spámannahætti lofuðu Guð með gígjum, hörpum og skálabumbum. Og tala þeirra, er starf höfðu við þessa þjónustu, var:

²Af Asafsniðjum: Sakkúr, Jósef, Netanja og Asarela, synir Asafs, undir stjórn Asafs, er lék eins og spámaður eftir fyrirsögn konungs.

³Af Jedútún: Synir Jedútúns: Gedalja, Serí, Jesaja, Hasabja, Mattitja, Símeí, sex alls, undir stjórn Jedútúns föður síns, er lék á gígju eins og spámaður, þá er lofa skyldi Drottin og vegsama hann.

⁴Af Heman: Synir Hemans: Búkkía, Mattanja, Ússíel, Sebúel, Jerímót, Hananja, Hananí, Elíata, Giddaltí, Rómamtí Eser, Josbekasa, Mallótí, Hótír, Mahasíót. ⁵Allir þessir voru synir Hemans, sjáanda konungs, er horn skyldu hefja að boði Guðs. Og Guð gaf Heman fjórtán sonu og þrjár dætur.

⁶Allir þessir voru við sönginn í musteri Drottins undir stjórn föður þeirra með skálabumbur, hörpur og gígjur til þess að gegna þjónustu í musteri Guðs undir forustu konungs, Asafs, Jedútúns og Hemans. ⁷Og talan á þeim og frændum þeirra, er lærðir voru í ljóðum Drottins, og allir voru vel að sér, var tvö hundruð áttatíu og átta.

⁸Og þeir vörpuðu hlutkesti um starfið, yngri sem eldri, kennarar sem lærisveinar. ⁹Fyrsti hlutur fyrir Asaf féll á Jósef, sonu hans og bræður, tólf alls, annar á Gedalja, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹⁰þriðji á Sakkúr, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹¹fjórði á Jísrí, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹²fimmti á Netanja, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹³sjötti á Búkkía, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹⁴sjöundi á Jesarela, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹⁵áttundi á Jesaja, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹⁶níundi á Mattanja, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹⁷tíundi á Símeí, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹⁸ellefti á Asareel, sonu hans og bræður, tólf alls, ¹⁹tólfti á Hasabja, sonu hans og bræður, tólf alls, ²⁰þrettándi á Súbael, sonu hans og bræður, tólf alls, ²¹fjórtándi á Mattitja, sonu hans og bræður, tólf alls, ²²fimmtándi á Jeremót, sonu hans og bræður, tólf alls, ²³sextándi á Hananja, sonu hans og bræður, tólf alls, ²⁴seytjándi á Josbekasa, sonu hans og bræður, tólf alls, ²⁵átjándi á Hananí, sonu hans og bræður, tólf alls, ²⁶nítjándi á Mallótí, sonu hans og bræður, tólf alls, ²⁷tuttugasti á Elíjata, sonu hans og bræður, tólf alls, ²⁸tuttugasti og fyrsti á Hótír, sonu hans og bræður, tólf alls, ²⁹tuttugasti og annar á Giddaltí, sonu hans og bræður, tólf alls, ³⁰tuttugasti og þriðji á Mahasíót, sonu hans og bræður, tólf alls, ³¹tuttugasti og fjórði á Rómamtí Eser, sonu hans og bræður, tólf alls.

Hliðverðir levíta

26
¹Að því er snertir hliðvarðaflokkana, þá voru þar af Kóraítum: Meselemja Kóreson af Asafsniðjum. ²En synir Meselemja voru: Sakaría, frumgetningurinn, annar Jedíael, þriðji Sebadja, fjórði Jatníel, ³fimmti Elam, sjötti Jóhanan, sjöundi Elíóenaí.

⁴Synir Óbeð Edóms voru: Semaja, frumgetningurinn, annar Jósabad, þriðji Jóa, fjórði Sakar, fimmti Netaneel, ⁵sjötti Ammíel, sjöundi Íssakar, áttundi Pegúlletaí, því að Guð hafði blessað hann. ⁶En Semaja, syni hans, fæddust og synir, er réðu í ættum sínum, því að þeir voru hinir röskustu menn. ⁷Synir Semaja voru: Otní, Refael, Óbeð og Elsabat. Bræður þeirra voru Elíhú og Semakja, dugandi menn. ⁸Allir þessir voru af niðjum Óbeð Edóms, þeir og synir þeirra og bræður, dugandi menn, vel hæfir til þjónustunnar, sextíu og tveir alls frá Óbeð Edóm.

⁹Meselemja átti og sonu og bræður, dugandi menn, átján alls.

¹⁰Synir Hósa, er var af Meraríniðjum, voru:

Simrí höfðingi; þótt eigi væri hann frumgetningurinn, þá gjörði faðir hans hann að höfðingja; ¹¹annar Hilkía, þriðji Tebalja, fjórði Sakaría. Synir og bræður Hósa voru þrettán alls.

¹²Þessum hliðvarðaflokkum eftir ætthöfðingjum hlotnaðist starf við þjónustuna í húsi Drottins, þeim sem frændum þeirra. ¹³Og menn vörpuðu hlutkesti um hvert hlið fyrir sig, eftir ættum, yngri sem eldri.

¹⁴Fyrir hliðið gegnt austri féll hluturinn á Selemja. Menn vörpuðu og hlutkesti fyrir Sakaría son hans, hygginn ráðgjafa, og féll hans hlutur á hliðið gegnt norðri, ¹⁵fyrir Óbeð Edóm gegnt suðri, og fyrir son hans á geymsluhúsið, ¹⁶fyrir Súppím og Hósa gegnt vestri við Sallekethliðið, við götuna, sem liggur upp eftir, hver varðstöðin við aðra. ¹⁷Við hliðið gegnt austri voru sex levítar, gegnt norðri fjórir dag hvern, gegnt suðri fjórir dag hvern, og við geymsluhúsið tveir og tveir. ¹⁸Við Parbar gegnt vestri: fjórir fyrir götuna, tveir fyrir Parbar.

¹⁹Þessir eru hliðvarðaflokkarnir af Kóraítaniðjum og af Meraríniðjum.

Önnur störf levíta

²⁰Levítar frændur þeirra höfðu umsjón með fjársjóðum Guðs húss og með helgigjafafjársjóðunum. ²¹Niðjar Laedans, niðjar Gersoníta, Laedans, ætthöfðingjar Laedansættar Gersoníta, Jehíelítar, ²²niðjar Jehíelíta, Setam og Jóel bróðir hans höfðu umsjón með fjársjóðum í húsi Drottins. ²³Að því er snertir Amramíta, Jíseharíta, Hebroníta og Ússíelíta, ²⁴þá var Sebúel Gersómsson, Mósesonar, yfirumsjónarmaður yfir fjársjóðunum. ²⁵Og að því er snertir frændur þeirra frá Elíeser, þá var Rehabja sonur hans, hans son Jesaja, hans son Jóram, hans son Sikrí, hans son Selómít. ²⁶Höfðu þeir Selómít þessi og bræður hans umsjón með öllum helgigjafafjársjóðunum, þeim er Davíð konungur og ætthöfðingjarnir, þúsundhöfðingjarnir og hundraðshöfðingjarnir og herforingjarnir höfðu helgað - ²⁷úr ófriði og af herfangi höfðu þeir helgað það til þess að endurbæta með musteri Drottins, ²⁸og allt, er Samúel sjáandi, Sál Kísson, Abner Nersson og Jóab Serújuson höfðu helgað, allt hið helgaða, var undir umsjón Selómíts og bræðra hans.

²⁹Af Jíseharítum höfðu þeir Kenanja og synir hans á hendi hin veraldlegu störf í Ísrael, sem embættismenn og dómarar.

³⁰Af Hebronítum höfðu þeir Hasabja og frændur hans, dugandi menn, seytján hundruð alls, á hendi stjórnarstörf Ísraels hérna megin Jórdanar, að vestanverðu. Stóðu þeir fyrir öllum störfum Drottins og þjónustu konungs.

³¹Til Hebroníta taldist Jería, höfðingi Hebroníta eftir kyni þeirra og ættum - voru þeir kannaðir á fertugasta ríkisári Davíðs, og fundust meðal þeirra hinir röskustu menn í Jaser í Gíleað - ³²og frændur hans, röskir menn, tvö þúsund og sjö hundruð ætthöfðingjar alls. Setti Davíð konungur þá yfir Rúbensniðja, Gaðsniðja og hálfa kynkvísl Manasseniðja, að því er snertir öll erindi Guðs og erindi konungsins.

Skipan hersins

27
¹Þessir eru Ísraelsmenn eftir tölu þeirra, ætthöfðingjar, þúsundhöfðingjar, hundraðshöfðingjar og starfsmenn þeirra, er þjónuðu konungi í öllum flokkastörfum, er komu og fóru mánuð eftir mánuð, alla mánuði ársins. Voru í flokki hverjum tuttugu og fjögur þúsund manns.

²Yfir fyrsta flokki, í fyrsta mánuði, var Jasóbeam Sabdíelsson, og voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans. ³Var hann af Peresniðjum og fyrir öllum herforingjum í fyrsta mánuði.

⁴Yfir flokki annars mánaðarins var Eleasar Dódaíson, Ahóhíti. Fyrir flokki hans var höfðinginn Miklót, og voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

⁵Þriðji hershöfðinginn, í þriðja mánuðinum, var Benaja, sonur Jójada prests, höfðingi, og voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans. ⁶Var Benaja þessi kappi meðal þeirra þrjátíu og fyrir þeim þrjátíu. Var Ammísabad sonur hans fyrir flokki hans.

⁷Fjórði var Asahel, bróðir Jóabs, fjórða mánuðinn, og eftir hann Sebadja sonur hans. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

⁸Fimmti hershöfðinginn var Samhút Jísraíti, fimmta mánuðinn. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

⁹Sjötti var Íra Íkkesson frá Tekóa, sjötta mánuðinn. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

¹⁰Sjöundi var Heles Pelóníti af Efraímsniðjum, sjöunda mánuðinn. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

¹¹Áttundi var Sibbekaí Húsatíti af Seraítum, áttunda mánuðinn. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

¹²Níundi var Abíeser frá Anatót af Benjamínsniðjum, níunda mánuðinn. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

¹³Tíundi var Maharaí frá Netófa af Seraítum, tíunda mánuðinn. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

¹⁴Ellefti var Benaja frá Píraton af Efraímsniðjum, ellefta mánuðinn. Voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

¹⁵Tólfti var Heldaí frá Netófa af ætt Otníels, tólfta mánuðinn, og voru tuttugu og fjögur þúsund manns í flokki hans.

Höfðingjar kynkvíslanna tólf

¹⁶Þessir voru yfir kynkvíslum Ísraels:

Af Rúbensniðjum var höfðingi Elíeser Síkríson.

Af Símeonsniðjum Sefatja Maakason.

¹⁷Af Leví Hasabja Kemúelsson.

Af Aron Sadók.

¹⁸Af Júda Elíhú, einn af bræðrum Davíðs.

Af Íssakar Omrí Míkaelsson.

¹⁹Af Sebúlon Jismaja Óbadíason.

Af Naftalí Jerímót Asríelsson.

²⁰Af Efraímsniðjum Hósea Asasjason.

Af hálfri Manassekynkvísl Jóel Pedajason.

²¹Af hálfri Manassekynkvísl í Gíleað Íddó Sakaríason.

Af Benjamín Jaasíel Abnersson.

²²Af Dan Asareel Jeróhamsson.

Þessir voru höfðingjar Ísraelskynkvísla.

²³En Davíð lét ekki telja þá, er yngri voru en tvítugir, því að Drottinn hafði heitið því að gjöra Ísraelsmenn marga sem stjörnur himins. ²⁴Hafði Jóab Serújuson byrjað á að telja, en eigi lokið við, því að sakir þessa kom reiði yfir Ísrael, og talan var eigi skráð með tölunum í árbókum Davíðs konungs.

Skrá um embættismenn Davíðs

²⁵Asmavet Adíelsson hafði umsjón með fjársjóðum konungs og Jónatan Ússíasson með eignunum á mörkinni, í borgunum, þorpunum og köstulunum.

²⁶Esrí Kelúbsson hafði umsjón með jarðyrkjumönnum, er störfuðu að akuryrkju, ²⁷Símeí frá Rama yfir víngörðunum, og Sabdí Sifmíti yfir vínforðanum í víngörðunum, ²⁸Baal Hanan frá Geder yfir olíutrjánum og mórberjatrjánum á láglendinu og Jóas yfir olíuforðanum. ²⁹Yfir nautunum, er gengu á Saron, hafði Sítraí frá Saron umsjón, yfir nautunum, er gengu í dölunum, Safat Adlaíson, ³⁰yfir úlföldunum Óbíl Ísmaelíti, yfir ösnunum Jehdeja frá Merónót, ³¹yfir sauðfénaðinum Jasis Hagríti. Allir þessir voru umráðamenn yfir eignum Davíðs konungs.

³²Jónatan, föðurbróðir Davíðs, var ráðgjafi. Var hann vitur maður og fróður. Jehíel Hakmóníson var með sonum konungs, ³³Akítófel var ráðgjafi konungs og Húsaí Arkíti var stallari konungs. ³⁴Næstur Akítófel gekk Jójada Benajason og Abjatar. Jóab var hershöfðingi konungs.

Fyrirmæli Davíðs um musterið

28
¹Davíð stefndi til Jerúsalem öllum höfðingjum Ísraels, höfðingjum fyrir kynkvíslunum og flokkshöfðingjunum, þeim er konungi þjónuðu, þúsundhöfðingjunum og hundraðshöfðingjunum og ráðsmönnum yfir öllum eignum og fénaði konungs og sona hans, og auk þess hirðmönnunum og köppunum og öllum röskum mönnum. ²Þá stóð Davíð konungur upp og mælti: "Hlustið á mig, þér bræður mínir og lýður minn! Ég hafði í hyggju að reisa hvíldarstað fyrir sáttmálsörk Drottins og fyrir fótskör Guðs vors, og dró að föng til byggingarinnar. ³En Guð sagði við mig: ,Þú skalt eigi reisa hús nafni mínu, því að þú ert bardagamaður og hefir úthellt blóði.' ⁴Drottinn Guð Ísraels kaus mig af allri ætt minni, að ég skyldi ævinlega vera konungur yfir Ísrael. Því að Júda hefir hann kjörið til þjóðhöfðingja, og í ættkvísl Júda ætt mína, og meðal sona föður míns þóknaðist honum að gjöra mig að konungi yfir öllum Ísrael. ⁵Og af öllum sonum mínum - því að Drottinn hefir gefið mér marga sonu - kaus hann Salómon son minn, að hann skyldi sitja á konungsstóli Drottins yfir Ísrael. ⁶Hann sagði við mig: ,Salómon sonur þinn, hann skal reisa musteri mitt og forgarða mína, því að hann hefi ég kjörið mér fyrir son, og ég vil vera honum faðir. ⁷Og ég mun staðfesta konungdóm hans að eilífu, ef hann stöðugt heldur boð mín og fyrirskipanir, eins og nú.' ⁸Og nú, að öllum Ísrael ásjáanda, frammi fyrir söfnuði Drottins og í áheyrn Guðs vors: Varðveitið kostgæfilega öll boðorð Drottins, Guðs yðar, að þér megið eiga þetta góða land og láta það ganga að erfðum til niðja yðar um aldur og ævi. ⁹Og þú, Salómon, sonur minn, lær að þekkja Guð föður þíns og þjóna honum af öllu hjarta og með fúsu geði, því að Drottinn rannsakar öll hjörtu og þekkir allar hugrenningar. Ef þú leitar hans, mun hann gefa þér kost á að finna sig; ef þú yfirgefur hann, mun hann útskúfa þér um aldur. ¹⁰Gæt nú að, því að Drottinn hefir kjörið þig til þess að reisa helgidómshús. Gakk öruggur að verki."

¹¹Síðan fékk Davíð Salómon syni sínum fyrirmynd að forsalnum og herbergjum hans, fjárhirslum, loftherbergjum, innherbergjum og arkarherberginu, ¹²svo og fyrirmynd að öllu því, er hann hafði í huga: að forgörðum musteris Drottins og herbergjunum allt í kring, féhirslum Guðs húss og fjárhirslunum fyrir helgigjafirnar, ¹³áætlun um flokka prestanna og levítanna og öll embættisstörf í musteri Drottins, og um öll þjónustuáhöld í musteri Drottins, ¹⁴og áætlun um þyngd gullsins, sem á þurfti að halda í öll áhöld við hvers konar embættisstörf; og um þyngd silfuráhaldanna, sem á þurfti að halda við hvers konar embættisstörf; ¹⁵og um efnið í gullstjakana og gulllampana, er á þeim voru, eftir þyngd hvers stjaka og lampa hans; og um efnið í silfurstjakana eftir þyngd hvers stjaka og lampa hans, eftir því sem hver stjaki var ætlaður til; ¹⁶og um þyngd gullsins í hvert af borðunum fyrir raðsettu brauðin; og um silfrið í silfurborðin; ¹⁷og um þyngd soðkrókanna og fórnarskálanna og bollanna úr skíru gulli og þyngd gullbikaranna og silfurbikaranna, hvers fyrir sig; ¹⁸og um þyngd reykelsisaltarisins úr hreinsuðu gulli. Og hann fékk honum fyrirmynd að vagninum, gullkerúbunum, er breiddu út vængina og huldu sáttmálsörk Drottins. ¹⁹"Allt þetta," kvað Davíð, "er skráð í riti frá hendi Drottins. Hann hefir frætt mig um öll störf, er vinna á eftir fyrirmyndinni."

²⁰Síðan mælti Davíð við Salómon son sinn: "Ver hughraustur og öruggur og kom þessu til framkvæmdar. Óttast ekki og lát eigi hugfallast, því að Drottinn Guð, Guð minn, mun vera með þér. Hann mun eigi sleppa af þér hendinni og eigi yfirgefa þig, uns lokið er öllum störfum til þjónustugjörðar í musteri Drottins. ²¹Hér eru og prestaflokkar og levíta til alls konar þjónustu við musteri Guðs, og hjá þér eru menn til alls konar starfa, verkhyggnir menn, fúsir til allra starfa, og enn fremur hlýða höfðingjarnir og allur lýðurinn öllum skipunum þínum."

Gjafir til byggingar musterisins

29
¹Davíð konungur mælti til alls safnaðarins: "Salómon sonur minn, hinn eini, er Guð hefir kjörið, er ungur og óreyndur, en starfið er mikið, því að eigi er musteri þetta manni ætlað, heldur Drottni Guði. ²Ég hefi af öllum mætti dregið að fyrir musteri Guðs míns, gull í gulláhöldin, silfur í silfuráhöldin, eir í eiráhöldin, járn í járnáhöldin og tré í tréáhöldin, sjóamsteina og steina til að greypa inn, gljásteina og mislita steina, alls konar dýra steina og afar mikið af alabastursteinum. ³Enn fremur vil ég, sakir þess að ég hefi mætur á musteri Guðs míns, gefa það, er ég á af gulli og silfri, til musteris Guðs míns, auk alls þess, er ég hefi dregið að fyrir helgidóminn: ⁴Þrjú þúsund talentur af gulli og það af Ófírgulli, sjö þúsund talentur af skíru silfri til þess að klæða með veggina í herbergjunum ⁵og til þess að útvega gull í gulláhöldin og silfur í silfuráhöldin, og til alls konar listasmíða. Hver er nú fús til þess að færa Drottni ríflega fórnargjöf í dag?"

⁶Þá kváðust ætthöfðingjarnir, höfðingjar kynkvísla Ísraels, þúsundhöfðingjarnir og hundraðshöfðingjarnir og ráðsmennirnir yfir störfum í konungsþjónustu vera fúsir til þess, ⁷og þeir gáfu til Guðs húss fimm þúsund talentur gulls, tíu þúsund Daríus-dali, tíu þúsund talentur silfurs, átján þúsund talentur eirs og hundrað þúsund talentur járns. ⁸Og hver sá, er átti gimsteina, gaf þá í féhirslu húss Drottins, er Jehíel Gersoníti hafði umsjón yfir. ⁹Þá gladdist lýðurinn yfir örlæti þeirra, því að þeir höfðu af heilum hug fært Drottni sjálfviljagjafir, og Davíð konungur gladdist einnig stórum.

Bæn Davíðs

¹⁰Þá lofaði Davíð Drottin, að öllum söfnuðinum ásjáanda, og Davíð mælti: "Lofaður sért þú, Drottinn, Guð Ísraels, forföður vors, frá eilífð til eilífðar. ¹¹Þín, Drottinn, er tignin, mátturinn og dýrðin, vegsemdin og hátignin, því að allt er þitt, á himni og jörðu. Þinn er konungdómurinn, Drottinn, og sá, er gnæfir yfir alla sem höfðingi. ¹²Auðlegðin og heiðurinn koma frá þér; þú drottnar yfir öllu, máttur og megin er í hendi þinni, og á þínu valdi er það, að gjöra hvern sem vera skal mikinn og máttkan. ¹³Og nú, Guð vor, vér lofum þig og tignum þitt dýrlega nafn. ¹⁴Því að hvað er ég, og hvað er lýður minn, að vér skulum vera færir um að gefa svo mikið sjálfviljuglega? Nei, frá þér er allt, og af þínu höfum vér fært þér gjöf. ¹⁵Því að vér erum aðkomandi og útlendingar fyrir þér, eins og allir feður vorir. Sem skuggi eru dagar vorir á jörðunni, og engin er vonin. ¹⁶Drottinn, Guð vor, öll þessi auðæfi, er vér höfum dregið að til þess að reisa þér - þínu heilaga nafni - hús, frá þér eru þau og allt er það þitt. ¹⁷Og ég veit, Guð minn, að þú rannsakar hjartað og hefir þóknun á hreinskilni. Ég hefi með hreinum hug og sjálfviljuglega gefið allt þetta, og ég hefi með gleði horft á, hversu lýður þinn, sem hér er, færir þér sjálfviljagjafir. ¹⁸Drottinn, Guð feðra vorra, Abrahams, Ísaks og Jakobs, varðveit þú slíkar hugrenningar í hjarta lýðs þíns að eilífu, og bein hjörtum þeirra til þín. ¹⁹En gef þú Salómon syni mínum einlægt hjarta, að hann megi varðveita boðorð þín, vitnisburði og fyrirskipanir, og að hann megi gjöra allt þetta og reisa musterið, er ég hefi dregið að föng til."

²⁰Síðan mælti Davíð til alls safnaðarins: "Lofið Drottin, Guð yðar!" Lofaði þá allur söfnuðurinn Drottin, Guð feðra sinna, hneigðu sig og lutu Drottni og konungi.

Salómon tekinn til konungs

²¹Næsta morgun færðu þeir Drottni sláturfórn og færðu honum í brennifórn: þúsund naut, þúsund hrúta og þúsund lömb, og drykkjarfórnir, er við áttu, svo og sláturfórnir í ríkum mæli fyrir allan Ísrael. ²²Átu þeir svo og drukku frammi fyrir Drottni þann dag í miklum fagnaði og tóku Salómon, son Davíðs, öðru sinni til konungs og smurðu hann þjóðhöfðingja Drottni til handa, en Sadók til prests. ²³Sat Salómon þannig sem konungur Drottins í hásæti í stað Davíðs föður síns og var auðnumaður, og allir Ísraelsmenn hlýddu honum. ²⁴Og allir höfðingjarnir og kapparnir, svo og allir synir Davíðs konungs, hylltu Salómon konung. ²⁵Og Drottinn gjörði Salómon mjög vegsamlegan í augum allra Ísraelsmanna og veitti honum tignarmikinn konungdóm, svo að enginn konungur í Ísrael hafði slíkan haft á undan honum.

Andlát Davíðs

²⁶Davíð Ísaíson ríkti yfir öllum Ísrael. ²⁷En sá tími, er hann ríkti yfir Ísrael, var fjörutíu ár. Í Hebron ríkti hann sjö ár, en í Jerúsalem ríkti hann þrjátíu og þrjú. ²⁸Dó hann í góðri elli, saddur lífdaga, auðæfa og sæmdar, og tók Salómon sonur hans ríki eftir hann.

²⁹En saga Davíðs konungs frá upphafi til enda er skráð í Sögu Samúels sjáanda, svo og í Sögu Natans spámanns og í Sögu Gaðs sjáanda. ³⁰Þar er og sagt frá öllum konungdómi hans og hreystiverkum svo og atburðum þeim, er fyrir hann komu og fyrir Ísrael og öll ríki landanna.

Netútgáfan og Hið Íslenska Biblíufélag - ágúst 1997